Anything For Her (COMPLETED)

Chapter 36 : ONCE AGAIN

Chapter 36 : 1 day trial

Aiserize's Pov

Pitong taon na ang nakakalipas, at hindi na kami uli nag kita. Hindi ko na rin maalala kung kailan yung huli kong naramdaman ang presensya niya.

i waited for the past 7 years for him to come, at nag expect ako sa mga darating na birthday ko na mag papakita siya. o di kaya gagawin niya uli yun pero wala na talaga

sa tingin ko rin nakalimutan niya na ako.

Nag lakad ako papunta sa may office, at inilapag ang bag ko sa may Lamesa

"Ate Aise, sumikat na naman yung bagong Libro mo! Hindi ka pa ba mag lalabas ng book 2?" saad ni Lea

"hahaha hindi muna, sa tingin ko mag hi-hiatus muna ako" saad ko at itinali ang buhok ko

"ha?!" gulat na saad ng mga kasama ko ng sinabi ko yun
"gusto ko rin magpahinga noh!" natatawang saad ko sa kanila

Pero may ibang rason din kung bakit ako mag le-leave ngayon, ngayon ang month na yun.

Binuksan ko na ang laptop ko at isinulat ang last chapter ng bagong book ko, pagkatapos nito ay magliligpit na ako ng gamit ko

pagkatapos ko mag sulat, inilagay ko na sa bag yung laptop ko. At yung mga ibang gamit ko rito ay iniligpit ko na rin

"bakit ka agad aalis" saad ni Lea at niyakap ako nito, si Lea yung pinakabatang writer dito at siguro gustong gusto niya ako

"ilang buwan lang naman" natatawang saad ko
"mag ingat ka ate!" saad nito at tumango ako at binigyan siya ng head pat

"ikaw rin Lea, Aabangan ko yung libro mo" saad ko at nag lakad na papaalis
"ba-bye!" saad nito at nag wave ako pabalik

ngayon na yung last kong sulat. Simula nung nag tapos ako sa pag aaral tinuon ko lahat ng oras ko sa pag susulat

(There was something about you)

at sa sobrang haba ng panahong wala siya, kapag hindi ko nakikita ang litrato niya. Hindi ko na maalala kung ano ang itsura ng mukha niya

(That now, i can't remember)

Ngunit hindi ako tumigil na humanap ng way para makausap siya, ang mga libro na mga ginawa ko ay lahat para sa kanya

(It's the same damn thing, that makes my heart surrender)

pero hindi ko rin maiwasan na mawalan ng pag asa, paano kung habang ako ay nandito pa rin. Siya ay nakaalis na sa nakaraan na hindi ko magawang takasan?

(i miss you in the train, i miss you in the morning)

His softness, still haunts me.

In my 7 years, I tried to find someone like you. Even I know no one can replace you

(I never know what to think about, so think about you)

And i said 'i already move on' but i think i can't say that while I'm still wearing this bracelet

(I think about you)

I really want to give up, but there's something 'bout you that keeps me coming back for more. I miss him so much, i could die

"Seon! Bakit ka nandito? Diba sinabi ko sayo wag mo na ako sunduin! Ang kulit mo talaga!" sigaw ko rito at kinuha naman niya ang mga gamit ko

"hahaha, makikinig ba ako sayo" saad ni seon at napabuntong hininga na lang ako, wala naman na akong magagawa dahil nandito na siya