bu bölümde fazlaca yaşanmışlık vardır...
Çocuklar 12 Yaşlarındayken.
*flashbak*
Tufan, sokak çocuklarının uyandırılmasıyla görevli olan adam.
Saat sabah 7'yi gösterirken deponun demir kapısını açtı. İçeriye giren ışıktan dolayı birkaç çocuk gözünü açsa da geri kapatıp uyumaya devam ettiler.
Tufan, yer süngerinde yatan çocukların arasından geçerken Özgür'e ulaştı. Duvar kenarında Mavi yatıyor, hemen yanında Özgür yatıyordu. Sonra küçük bir boşlukla diğer çocuklar sıralanmıştı yan yana. Hava sıcak olduğundan bütün çocuklar birbirinden uzağa sıvışmış öyle yatıyorlardı ama bu ikili sürekli yan yanaydı.
Tufan ayağının ucuyla Özgür'ü dürtünce hemen gözleri açıldı. "Kalk, iş var." dediğinde Özgür etrafına bakındı. Diğer hiçbir çocuk uyandırılmamıştı. "Neden ben?" diye sorduğunda Tufan kaşlarını çattı. Zaten buradaki abiler sinirlenmek için yer arıyorlardı.
Tufan "Sanane lan! Küçük piç sen beni mi sorguluyorsun? Kalk dedim mi kalkacaksın." dedi.
Mavi ve etraftaki çocuklar gürültüye uyanırken Özgür sinirini dudaklarını dişleyerek atmaya çalıştı. Ayağa kalkarken Mavi kolunu tuttu hemen. "Nereye gidiyorsun?" Diye fısıldadı. Başlarında bekleyen Tufan'a göz ucuyla bakıyordu.
Özgür "Ne bileyim ben? Söylemedi. Uyu sen." dedi ve ayağa kalktı.
Tufan, Özgür'ü alıp sabahki işleri halletmesi için mutfağa yolladı.
—— Saat 8 —-
Tufan tekrar depoya girip metal kapıya sertçe üç kere vurdu. "Kalkın prensesler sabah oldu." İçeriye doğru bağırırken sesi kinayeliydi.
Çocuklar yavaş yavaş yerlerinden kalkmaya başlayınca Tufan arkasına dönüp çıktı. "On dakikaya herkes hazır olsun."
Çocuklar hazırlanırken Bedirhan ve Fırat birbirine baktı. Sabah Tufan'ın Özgür'ü uyandırdığını görmüşlerdi.
Mavi ve Özgür'ün arkadaşlıkları buradaki çocukların gözüne batardı. herkes kendi halinde iken bu ikili birbirlerini hiç yalnız bırakmıyordu. Mavi'yi yalnız bulmuşken planladıkları şeyi yaptılar.
Bedirhan, Tufan'ın arkasından koşarak yetişti. "Abi abi."
Tufan "Ne var?" dese de çocuğun yüzüne bakmıyordu. "Mavi altına kaçırmış. Leş gibi kokuyor. Nefes alamıyoruz."
Tufan yürümeyi kesip Bedirhan'a baktı. "Yürü." dedi ve az önce çıktıkları yere doğru ilerlemeye başladılar. Onlar depoya doğru ilerlerken hazırlanan birkaç çocuk da dışarı çıkıyordu.
Tufan içeriye girip sadece depo kapısının aydınlattı odaya baktı ve köşedeki sessiz çocuğa doğru ilerlediler.
Mavi sabah uyandığında hiçbir ıslaklık olmayan yatağına baktı. Ne ara ıslanmıştı bu yatak?
İçeriye giren Tufan abisine ve yanında sırıtarak yürüyen Bedirhan ile paniğe kapıldı. Buradaki tüm çocuklar biliyordu ki, burada yatağa içerseniz dayak yersiniz.
Üzerine ince pikeyi çekip ıslaklığı saklamaya çalıştı.
Tufan "Mavi ayağa kalk." dediğinde Mavi başını sağa sola salladı. Mavi burada en az konuşan çocuklardandı. Buradaki abilerin eline doğmuştu halbuki. Tufan, Mavi'nin uzun uzun konuştuğunu veya kendini savunma dışında konuştuğuna şahit olmamıştı. Özgür ile bile.
