My Yaya in London♥ (MYIB BOOK2-Kathniel)

Chapter 15.-Past

COMVO

Hopia talaga 'to pramis, puro draft lang ginagawa ko, wala na talaga guys. sira na ToT, huhu pero tatapusin ko syempre 'to gumagawa na po ako ng mga paraan para maayos itong MYIL

==================================================

Kathryn's POV

"And..CUT!" Sigaw ni Direk, agad akong pumunta sa Tent atyaka ko nakita si Daniel na nagpapahinga.

Agad kong nilapitan si ate Kila na natutulog atyaka ako huminga ng malalim..This is it Kathryn. kayang mong harapin ang mga nangyayari ngayon sayo. knowing na hindi pa naman siguro alam ni Daniel na nagsisinungaling lang ako na nagka amnesia ako. pero napansin niya o naisip kaya niya na naalala ko man lang yung taong pumatay sa mga magulang ko?

Kinulbit ko si ate Kila atyaka siya humarap saakin, napa 'huh' nalang siya, huminga ako ng malalim bago ako magsalita.

"Pagod na ako ate.." Mahinang sabi ko sakanya. tumayo siya atyaka ako pinaupo sa gilid ng kama niya.

"Matulog ka na." Sabi pa nito. Pagod na ako, pagod na ako sa mga nangyayari. gusto ko ng itigil 'to. sobra sobrang nasasaktan na ako. pagod na ako sa trabahong kong ito. gusto ko ng talikuran lahat ng ito. gusto kong maging malaya. pero bakit hindi ko man lang kayang sabihin sakanilang lahat na, sawang sawa na ako?

"No-" Bigla siyang umalis. Kilala ko si ate kila, pag ayaw niya ang disisyon ko, tinatalikuran niya nalang ako.

Napansin ko si Daniel na nakatingin saakin. agad siyang umiwas ng tingin atyaka bumalik sa pagpapahinga. Sana hindi ko nalang siya nakilala. sana wala ng ganto sa buhay ko, sana hindi ko na siya minahal. sana-Biglang tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Bakit mahal pa din kita..Mahal ko pa din ang taong kadugo ng lalaking pumatay sa mga magulang ko, ang taong nagtangkang patayin ang buong pamilya namin.

Hanggang ngayon, hindi ko pa din alam ang kasagutan sa lahat ng mga tanong ko. ang alam ko lang ay hindi ko na kaya ito.

Tumayo na ako dahil magsho-shoot pa kami. Puyat na puyat pa din ako. Lalong lumalala ang sakit ko, namamayat na ako ng sobra. konti nalang magiging buto't balat na ako.

Mahina ako ngayon, pero pumunta pa din ako para itake ang scene doon sa bagong palabas namin.

Habang Umaarte kami, ay bigla nalang ako nahihilo. Bigla akong napaubo atyaka ko nakita na umuubo na pala ulit ako ng dugo.

And everything went black..

~~~

Nagising nalang ako na nandito na ako sa hospital na malapit sa pinag shootingan namin. I saw ate Kila's Worried face, She almost had a heart attack simula nung tinatago ko na sa lahat ang nararamdaman ko, pwera sakanila na mga malalapit na kaibigan ko.

Iniiwasan ko si Daniel, kaya for sure. wala siya dito.

Bigla nalang akong nilapitan ni ate kila atyaka ako nito sinampal. Pinigilan nila ate Darla si Ate Kila kaso bigla ako nitong sinigawan.

"C'mon, look at me Kathryn. Nasa tamang wisyo ka pa ba?, Hindi mo iniintindi ang payo namin sa'yo!, dahil feeling namin. any moment pwede kang mawala saamin." Maiyak iyak na sabi nito.

Nginitian ko nalang siya atyaka ko siya niyakap ng mahigpit. She's like my sister. She cares for me. she's always there for me.

"Kath please dont do this to me." Dagdag pa ni ate kila. it's like, i'm stabbing myself. I'm stabbing myself 10 times. and konting oras nalang para na akong mamamatay sa sakit na nararamdaman ko ngayon.