ทาสรักจักรพรรดิ์เนโรห์ (Neroh)

บทที่ 2 Part I

บทที่ 2
☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

ค.ศ. 44, โรม อิตาลี

"พี่เนโรห์.."

เสียงร้องเรียกหวานใสอ่อนเบาราวเกรงใจที่ดังออกมาจากปากน้อยจิ้มลิ้ม สีสดสวยราวลูกเชอร์รี่ฉ่ำ มีกระแสเสียงทอดยาวตรงไปสู่ เด็กชายร่างผอมบางผิวเข้มตัวน้อย ที่มัวแต่กำลัง ... ก้มหน้าก้มตาขีด ๆ เขียน ๆ วาด ๆ แท่งถ่านลงบนกระดาษสาราคาแพงลิบลิ่ว ให้เงยหน้าละตามามอง

"ได้โปรดช่วยเอื้อมหยิบองุ่นนี่ให้น้องหน่อยจะได้ไหมคะ?"

ถ้อยที่เอ่ยฟังดูเกรงใจ แต่เด็กชายน้อยรู้ชัด ... ขัดใจได้ด้วยหรือ?

"ยังดิบอยู่เลยพะย่ะค่ะ ยังทรงเสวยไม่ได้"

คราวนี้คนตอบละมือจากกระดาษขีดเขียน เปลี่ยนมานอนพังพาบราบไปกับผ้าปูแทนเสื่อ ที่เขานำมาปูไว้นั่งวาดรูปเล่นอยู่ก่อนแล้ว ท้าวคางเอาไว้กับฝ่ามือทั้งสอง มองมา ดูท่าทางสบายอกสบายใจ

"แล้วเมื่อไหร่จึงจะเสวยได้คะ?"
คำถามมีได้ไม่จบสิ้นหรอก เด็กชายสรุป ก่อนจะถอนใจ ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ แล้วเดินมาจับ ๆ ดูที่เจ้าพวงองุ่นต้นปัญหา

"คงจะใกล้ ๆ กับฤดูเก็บเกี่ยวนั่นแหล่ะมังพะย่ะค่ะ น่าจะอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า"

ต้องระบุ ไม่งั้นเดี๋ยวได้โดนถามเอาอีกว่า ..'ฤดูเก็บเกี่ยวนี่นานไหม?'.. อีกหนึ่งคำถาม เผลอ ๆ อาจจะทรงรับสั่งถามมาอีกด้วยซ้ำว่า 'ฤดูเก็บเกี่ยวนี่...หญิงเสวยได้ไหมคะ?' อีกล่ะ สุดท้ายแล้วเขาก็อาจคงต้องโดนเอ็ด ที่คนตัวเล็กกว่า วิ่งไปฟ้องบิดา

'พี่เนโรห์ นิสัยไม่ดีเพคะ .. พี่เนโรห์หัวเราะเยาะเย้ยหญิง!!'
ทำท่านัยตาแดง ๆ ประกอบบทนิดหน่อยด้วยล่ะ

และหากพอเขาจะถูกเอ็ดเอาเข้าจริง ๆ นางเองก็อีกแหล่ะที่

"พี่เนโรห์ ผิดนิดเดียวเพคะ ผิดที่ไม่ยอมบอกหญิงก่อน ถ้าหญิงรู้แล้ว พี่เนโรห์ก็ ..ไม่ผิด!!"