- E Geldik o kadar

1. Bölüm

Evet sevgili okurlarım , uzun süredir hiç hikaye paylaşmadığımın farkındayım. Okuldu sınavdı derken yazmaya fırsatım olmadı şimdi ise yeni bir hikayeyle karşınızdayım . Takipte kalın ve yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar :))

04/02/2023 günlerden cumartesi , saat 22:12 , yer Bursa/Gökçedağ'ın bir köyü :

Füsun Işık
" Hay ben böyle işin ...! Tam gidicek vakti buldunuz al işte öldüm . " Kendi kendime söylenmem bitince kalkıp camdan dışarı baktım ,bütün köyde elektrikler gitmişti o an bir tırstım çünkü evde yalnızdım annem babamla birlikte ablamın evine gitmişti . "Ananıı... O kadar oynarsan kalmaz tabi şarj filan , salak kafam ya ." Telefonumda şarj da kalmadığını görünce iyice moralim bozulmuştu çareyi yatıp uyumakta buldum ama uyuyamıyordum , bian önce elektriklerin gelmesi için dua etmekten başka çarem yoktu .

Barış Canbeyli
" Elektrikleri işi halledene kadar açmayın!" Telefonu kapatıp abime baktım elinde silahı vardı , telaşla abime " Şervan abi dur nabiyosun , kızı korkutcaksın." Abim gülerek bana baktı "Ulan Barış efendi , sen kalk bir kız için Urfa'nın en büyük aşiretini , Canbek aşiretini tut getir yaban ellere ! Git getir kızı hadi bekliyoruz burada ." Abim haksızdı Füsun bir kız olamazdı ve onun için herşeye değerdi. Gerçi daha nasıl bir tepki vereceğini bile bilmiyordum , şimdi öğreniriz . Cesaretimi toplayıp kapıyı tıklattım.

Füsun Işık
" Anne geldiniz mi nerede kaldınız ya elektrikler de gitti zaten kaldım burda tek baş-" kapıyı açtığımda karşımda Barış sırıtarak bana bakıyordu "Keşke kapıyı açmadan önce kimo deseydiniz Füsun hanım . " O an o kadar şaşkındım ki dona kaldım sonra kendimi toplayıp " Senin ne işin var burda ? " diye sorabilmiştim . Sırıtmasını bozmadan "Seni kaçırmaya geldik güzelim " dedi ve göz kırptı. Ne saçmalıyordu bu gerizekalı ayrılalı tam beş ay olmuştu şaka mıydı ? "Yav hadi işine , iyi geceler sana " diyerek kapıyı kapatıyordum ki kapıyı tuttu ve bana doğru ilerlemeye başladı, o geldikçe ben geriye gidiyordum . " Ben ciddiyim ve özür dilerim ." demesiyle elindeki mendili burnuma kapatması bir olmuştu . Başım dönüyor ,gözlerim kararıyordu . Ağzımdan zorlukla şu sözler çıktı " Senin Allah belanı ..."

Barış Canbeyli
Füsun'u kucağıma alırken kendi kendime " Tam vaktinde bayıldın , hem niye öyle diyosun seni vermiş ya bela olarak daha ne versin? " Gülerek merdivenlerden aşağı inerken abim şaşkın bir şekilde bana bakiyordu " Niye bayılttın lan kızı?!" Abime gülerek "Abicim bayıltmasam o konuşarak bizi bayıltırdı , emin ol böyle daha iyi ." Arabaya koydum Füsun'u ve yola çıktık , Urfa'ya gidiyorduk orada benimle evlenmeye ikna edecektim , etmem lazımdı onsuz bir dünya bile düşünemezken onu öylece kaybedemezdim .