Kabanata 24

127 1 0
                                    

Kabanata 24


Rudge take me back inside of the Hotel marami pa sana kami gustong pag-usapan kong wala lang may tumawag sa pangalan nya. Ako lang ang pumilit na sumama thou he said it can't wait but for sure I know it's important. And I just find out that it was his secretary he introduce me to Francis as girlfriend at hndi maikala na nagulat din ito.

Pumasok nako sa loob at nadatnan kong nakaupo si Aaliyah it looks like she's been waiting for me. Gusto kong humingi ng pasensya sa bigla na pag-iwan sakanya sa opisina.

"Good thing you are back! Anong nangyari okay kalang ba? Saan ka dinala ni Mr. Alegre?" Napailing ako na parang sinabing walang nangyari.

I bite my lips not to suppress a smile.

"Sige halata namang safe ka sakanya pero kamusta ka? I know it's not your fault ang bobita na babaeng yun! Panigurado samot kahihiyan ang matatanggap!"

"Pag-alis namin kamusta s-si Mia?" Hinampas ako nito sa siko ng kunti.

"Ikaw na nga ang pinahamak sya pa ang iniisip mo! You are to soft kaya ka gina ganyan."

"Sorry. Gusto kulang naman kasi malaman kong ano na ang nangyari. Wala akong kasalanan at alam kurin na pagdating ni Rudge na may hawak agad na ebidinsya. I am confident that he can help me that he can solve the problem even if it's not his obligation to help." It may look funny but I could naturally feel the comfort that I want towards him.

"Who am I anyway. Hindi kmi close duty kulang naman na linisan ang kwarto nya. Isa pa he's the type of person who is cold and serious towards everybody."

"Maybe because he sees something in you na hindi nya nakita sa iba. You have a pure heart Liv even me as your bestfriend nakikita ko yun. Hindi ka plastic!"

"Thank you tinanggap mo parin ako kahit magka-iba ang estado natin sa buhay."

"Ano kaba! Hndi sa estado ng buhay ang basehan upang magkaroon ng kaibigan. People who are choosing their circle of friends just because of their status in life you cannot call them friends. They only want fame!"

I'am thankful that I found a friend like her. Kahit minsan parang basuka ang bibig.

"Everything will be fine wala kang kasalanan si Mia yun hindi ikaw. Kapag mali parin ang pinanigan ng manager nyu ewan ko nalang." Pag-alo nya sakin.

I let out a heavy sigh.

"I know..."

"Pero bakit parang hndi ka masaya? May problema kaba? Ang trabaho mo ba ditu sa resort? Huwag kang mag-alala kakausapin ko si Mom I'm sure you can still continue your work here. Hndi mo kasalanan Liv." I was thinking after what happened sigurado akong hindi lang kmi ang naka alam sa nanyari baka nga nabalita na ito sa buong resort.

Chismis is a chismis para itong virus na mabilis lumaganap. And I don't think after what happened I could still continue working at kapag iniisip ko ang mangyayari ang hirap. Umasa ako dito para sa pag-aaral ko at kunti nalang I could pay my tuition completely. Tapus sina Tiya saakin inaasa ang lahat and I don't think they will give the half salary ang kapal naman ng mukha ko para maki-usap kong hanggang dalawang linggo lang ako dito.

Ayaw kuna nadin problemahin pa ni Aaliyah ang hindi naman dapat. Sobra-sobra na nga ang itinulong nya. It's okay to find comfort from the things that you can't control. Makagawa pa naman ako ng paraan para makakita ng pera ngunit alam ko pag-uwi sigurado ako na sisingilin ako ni Tiya Vilma.

"Hindi nako tutuluy Aaliyah na mansyahan na ang trabaho ko dahil sa nangyari. And I could not imagine what will happen next." I smiled at her gently.

"I will just enjoy the rest of the days that we have here at The Cost. Ako ng bahala sa pag-uwi natin sa Estancía. Siguro ngayon mag e-enjoy muna ko bago problema." Napangiwi ito na hindi kumbinsido sa isinagot ko.

Napahalakhak ako tuloy.

"Enjoy now suffer later..." I mumbled.

"Should I take it positively? Im not convince Liv ang negatibo naman yan. But if you need help just call my name ano pa't naging kaibigan mo ako. But wait—" She stopped biting her nails.

"Sayang pala kong titigil kana sa paglilinis ano?" Hindi ko alam kong tanong bayun pero toto o naman. Pati rin ako na sasayangan.

"Oo."

"Kong ganun pareho pala tayo ng iniisip hndi muna makikita si Mr. Alegre?"

"Huh?" Balik kong tanong.

"Isipin mo Liv titigil ka sa paglilinis ng kanyang kwarto at correction? Araw-araw pa o asan kadun gurl? You're so lucky! Ang haba ng buhok. Tapus na kausap mo pa! Ang sabi mahal raw ang laway nun. Pero ikaw? Iba talaga parang ahas lang ang kamandag. Siguro kinagat mo ano?" Panunuya nya.

"Pero sayang ha." She hissed.

"Pero okay nadin yun but I guess mas ma swerte ang susunod sayo. Babae kaya o lalaki ang papalit? But I'm hoping it's a girl pero babae talaga! Ano Liv pustahanay tayo?" She whistle.

"Rudge is not a thing to play ano naman sakin kung babae? Mabuti nga yun may kapalit ako."

"Really? What if sabihin ko sayo ako ang papalit hindi ka magagalit?"

"Are you playing with me, Aaliyah?" I looked at her in the eyes.

"What if I like him too Liv tutulungan mo ba' ako sakanya?" She crossed her arms under its chest.

Hindi ako naka sagot kaagad sa tanong nya. Ang alam ko kami na kanina lang at kagabi kahit hndi ako umoo kay Rudge alam nyang nobya nya na ko. Hinuhuli nya ba ako?

"Do you really like him? P-Pwede nman ilalakad kita kong gust—"

"Bloody damn!" Inangatan ko ito ng tingin dahil sa pagmura nya.

"If you just see your face, Liv!" She burst into laughter and it made me annoyed to face her.


"I thought you like him?! Ilalakad nga kita!"

"No need I'm not a bitch isa pa I like his friend Homer and you? Oh my! Basi sa itsura mo halata ngang may gusto ka sakanya."

"No!"

"Keep denying Liv. Huli pero di kulong!"




                                         ~•~

A/N: Hello guys! Salamat sa pagbabasa.🫶 I realized when there's a trial that you encounter in life that it's not beyond our control. There are things that we can do in order to ease what emotions we felt. Like diverting our attention into new (other) things in order to forget what make us sad and in pain. And me? Indulging myself in writing a story that's what it makes me feel better. 🙂 Parang naging diary kuna si wattpad right now hahaha. I tried to write para mag libang pasensya na kayo. I'm still trying to be okay my friend/classmate recently passed away. I' am into acceptance stage right now, it feels so heavy to think na magkasama lang kayu kagabi at nagkaka tuwaan. He even take us home safely with his big bike even both of us talk for a minute and bid goodbye after that. Then in the morning you only found out from ur other friends that he got an accident early in the morning. It breaks my heart to know what really happened.🥺 Im sorry guys I just wanted to let out my true emotion, thank you! 🤍

Chain by His Arms (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon