Tito; Kiki ve Sara'nın yanına vardı...
Tito kokarca kılığında olduğu için onu tanıyamadılar ve üzüntüyle konuşmaya başladılar:
-Tito'ya aslında üzüldüm.
-Neden?
-Çünkü sana kılçığı verdiğimde, o aç kaldı.
Tito konuşmaya karıştı:
-Merhaba ben Koko. Ne için bu kadar üzgünsünüz?
-Ah! Merhaba! Buralarda yenisin galiba. Ben Kiki bu da Sara.
-Tanıştığımıza memnun oldum Koko.
-Bende memnun oldum Sara.
-Şeyy...Ben Tito adında bir tilkinin olduğunu duydum. Onunla ilgili düşünceleriniz nelerdir?
Kısa bir sessizlik oluştu. Sonra Kiki konuşmaya başladı:
-O çok iyi bir arkadaş. Onu çok seviyoruz. Ama bugün sanırım onun kalbini kırdık.
-Koko, seni Tito'yla tanıştırmamızı ister misin?
-Ah...Şey...Gerek yok ben onu bulur onunla tanışırım.
-Sen boşuna onu aramaya uğraşma biz onu çağırırız ve tanışırsınız.
-Evet Kiki haklı. Sen hiç uğraşma.
Tito terlemeye başladı. Terlemeye başladığı için üstündeki boya akmaya başladı. Sara:
-TİTO?!
Tito cılız bir sesle:
-E-efendim?
Kiki ve Sara şaşkınlıkla Tito'ya bakıyorlardı.
Kiki ve Sara aynı anda:
-Özür dileriz!
Sara:
-Seninle o kılçığı paylaşmalıydım. Sana haksızlık ettim, dostlar her zaman birbirinin yanında olmalıdır.
Tito çok mutlu oldu. Çünkü arkadaşları pişman olmuş ve ondan özür dilemişti.
Tito, Sara ve Kiki birbirlerine sarıldılar ve balık avlamak üzere ormanın derinliklerindeki dereye doğru yol aldılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DOSTLUK
Ficción GeneralYAZANLAR:YASEMİN KARAKAYA BİLİM VE SANAT MERKEZİ DİL SANATLARI BYFP GRUBU