Cupid's Guía 1: Love for A Friend

PROLOGUE

Nakatutok ang aking atensyon sa pagtitipa ng mga salita ng dokumentong ginagawa nang marinig ko ang alarm na naghuhudyat na oras ng magtanghalian.

Hindi ko ito pinansin at ipinagpatuloy lang ang ginagawa. Kailangan ko na itong maipasa mamaya kaya kung kinakailangan na hindi ako kumain sa lunch break ay gagawin ko.

"Ms. Jae, halika na sa cafeteria. Kanina pa kumukulo yung tiyan ko dahil sa dami ng ginagawa." Nakakunot noo niyang sambit.

"Nako Ms. Kate, balak ko pang tapusin muna ito bago kumain. Mamaya na rin kasi ipapasa." Alanganin kong tingin sa kaniya.

"Ganoon ba, sige mauna na ako. Mamaya'y kakain ka ha." Nakangiti ako tumango sa kaniya. Inantay ko siyang mawala sa aking paningin bago tumingin sa unahan.

Napansin ko ang mga katrabahong kausap ang aming manager.

"Oy sir, mamaya labas tayo! Kailangan nating i-celebrate yang pagka-promote mo." Kita kong nasa harap ng desk ang magkakaibigan.

"Marami pa kong gagawin Kyle, kayo-kayo nalang." Sambit nito habang patuloy ang pagtipa sa keyboard.

"Hala no fun ka talaga sir. Dali na, lagi ka nalang tumatanggi. Minsan lang naman to oh."

"At tsaka sir, matagal pa naman deadline niyang mga ginagawa mo. Piliin mo naman kami ngayon." Umakto itong parang nasasaktan, nakahawak pa sa dibdib.

"Loko ka talaga James. Umayos ka nga, kayo nalang. Mas mabuti nang tapusin ko to ng maaga kaysa naman magmadaling tapusin kapag natambak na." Sabay turo ng mga papel sa desk ng mga kausap.

"Sige na nga sir, kain na po kami. Pipilitin ka namin pagbalik." Pabiro pa itong kumindat bago naglakad paalis. Nakita ko pang umiiling si manager habang nakangiti.

'Mga lalaki nga naman.' Ibinalik ko nalang ang tingin sa monitor.

Makalipas ang ilang minuto, napansin kong patapos na ang lunch break. Sinave ko na ang document sa USB at nagtungo sa desk ni Sir Ethan.

"Sir, ito na po yung pinapagawa niyo. Naka-arrange na po yung order ng documents dito sa USB, pakicheck nalang po if okay o kung may ipapaayos pa." Sabi ko habang inaabot kay Sir ang USB.

"Thank you Jae. Kumain ka na ba? Sabay na tayo." Iniligpit niya ang mga papel sa kaniyang desk bago tumayo.

"Sige po sir. Sandali lang, kunin ko yung wallet ko." Naglakad ako papunta ng aking desk at kinuha ang aking wallet.

"You don't really need to..." Rinig kong sambit niya na hindi ko na pinansin.

Naglakad na kami papuntang cafeteria.

Sir Ethan and I are friends. We don't act like that in office...

sometimes, maybe?

We decided that him, as the son of the CEO and I, a normal person, act professionally outside our friend zone.

We do hangout sometimes, during holidays and weekends, or when we don't have any schedules.

Our acquaintances in high school and college before mistaken us for a couple.

Young love... Puppy love... Childhood friend trope... Sweet sugar candy couple...

But heck we are. We don't bother to do something about that, it's rumor after all. We're close, yes, but there are boundaries. Hear me?

Boundaries.

I can read him as well as he can to me. I know his hobbies to his smallest actions, and mannerisms.

And I can tell what he wants.

These days, we don't talk about other things aside for normal topics for conversation. And of course, work. But as much as possible, we don't talk about work as we can't talk in the office about personal and friends matter. We're always seeing each other because of work.

'Hindi naman sa sinasabi kong nakakasawa na yung trabaho, hindi naman nakakapagod... hindi ko sinabi yun'

We make to look out for one another. We're always going to be like that.

I may not say it much but he's my closest soulmate. Having him in my life makes me feel that I don't have anything more to wish for. He's my knight, my older brother (sometimes younger brother), mood maker, nagging machine, my father, and many more roles.

I don't wish for anything but him to be happy.

✧༺♥︎༻✧
zun_dal