Hayatımda yaptığım tek -evet, ben asla hata yapmam.- ve en büyük hatanın üzerinden birkaç gün geçmişti. Utancımdan telefonumu elime alasım bile gelmiyordu ama devir teknoloji devriydi, ben de bağımlısıydım evelallah.
Sanki birkaç gün sonra vizeleri başlayacak olan eleman ben değilmişim gibi elimde telefon, önümde çerezlerimle yayılmış video izliyordum. Videoları geçmek için ekranı yukarı kaydırmaktan baş parmağım otomatiğe bağlamıştı artık, bırakmak istesem de kendiliğinden oynuyordu o parmak. Gözlerim de işlevini yerine getirmek bir yana, ekrana boş boş bakmakla meşgulken onları şöyle bir silkeleyip kendilerine getiren bir video çıkmıştı karşıma. Miyop olduğumdan ve lenslerimi çıkardığımdan gözlerimi dedem gibi kısarak başlığa baktım.
Cengiz Ünder Skills 2023.
"Allah'ım, tamam yaptık bir hata da sürekli yüzüme vurmak zorunda mısın?"
Söylene söylene bir yandan oynayan videoyu izliyordum. Gram anlamadığım futbolun üzerine 12 yaşındaki bir çocuk tarafından hazırlanmış gibi duran efektler araya karışınca Azerbaycanlı muhabirle konuşmaya çalışan Teoman'a bağlanıyordu hatlarım.
Necesiniz?
Nasıl?
Videoyu izleyip istemsizce ekrandaki Allah'ın lütfuna maşallah çekerken tüm olan biten gelmişti aklıma. O olaydan sonra Oğuz'un asıl numarasını arayıp her şeyi anlatmış, bana trip atmasını beklerken bitmek bilmeyen kahkahalarıyla karşılaşmıştım. Hatta gülüp dalga geçmesi o kadar uzun sürmüştü ki konuşmanın ortasında telefonu kapatmak zorunda kalmıştım.
Kendime acımıştım, durum o kadar vahimdi ki benimle dalga geçmekten trip atmayı unutmuştu çocuk. Derin bir iç çektim odadaki tüm havayı alıp oksijen zehirlenmesinden kısa süreli bir hafıza kaybı yaşarım umuduyla. Hayatım boyunca unutamayacağım birçok rezilliğin -altını çiziyorum, ben hata yapmam, direkt rezil olurum- altına koca ve altın yaldızlı harflerle "NİL POLATLI" yazdırmıştım fakat bu son yaptığım...
Bu son yaptığım harbiden ağırdı.
Oğuz'un fırsat buldukça Cengiz denen topçunun numarasını bir rakamla tutturmuş olmam hakkında söylediği 'ballısın Nil, sendeki şans bende olsa Nil, buldun bunuyorsun Nil' adlı nutuklarını saymıyordum bile, çocuğun numarasını ona atmam için bir yalvarmadığı kalmıştı. Her ne kadar istediğim her şeyi yapma sözü de verse kendime saklamıştım numarayı, bir başkasının kişisel bilgilerini çıkarlarım için kullanacak biri değildim sonuçta.
Biraz öyleydim.
Birkaç saniye önce büyük umutlarla içime çektiğim nefesi bu kez bıkkın bir şekilde geri üfledim, menopoza girmiş teyzeler gibi oflayıp duruyordum evin içinde. Elimde duran telefonumun ekranında hala Cengiz Ünder'in topla benim için küçük, futbol dünyası için büyük hareketler sergilediği saçma geçişli yetenek videosu dönüyordu. Kendi kendime düşünürken beşinci turunu atıyordu belki de. Bass efektinin muhtemelen yüzde beş yüz olduğu şarkıyla yapılmış videoyu kapatıp mesajlaşma uygulamasına girdim.
Oğuz.
"Ay Oğuz olarak kalmış bu da... Kıyamam."
Engellenmiş isime tıklayıp son mesajlara göz attım tekrardan rezilliğimi kendime hatırlatırcasına.
"Özür falan dilemek için yazsam mı ki?"
Aman, zaten yeterince rezil olmuşum, bari düzgünce özür dileyeyim.
Kafamdaki dişliler dönmeye devam ederken farkında olmadan tırnağımı dişliyordum sanki hayatımın en büyük kararını veriyormuşum gibi. Gözüm Oğuz yazısına takılırken rehbere girip birkaç saniye de ismini ne diye değiştirsem düşüncelerine dalmıştım.
