Ronel's POV
Hi may I introduced my self hhahaha nakakahiya pero dahil mapilit kayo sige na nga. Ako nga pala si Ronel Abuela, isang hamak na gwapo naks lakas maka buhat NG bangko. Mayaman man ako pero hindi ako masaya, Sino banaman Ang sasaya sa buhay na Wala Kang magulang.
Lumaki ako sa Lola ko na tumayo bilang nanay at tatay ko any way wag na natin pag usapan yun. I'm 14 stander at ngayon ay junior high ako. Ewan ko ba lalaki naman ako pero bat ganito Yung mararamdaman ko, Hindi naman siya maganda Hindi naman siya gwapo hayst Bala na nga.
"Kilala mo ba Yun?" Tanong ko Kay Regs habang naglalakad.
"Huh? Sino?" Tanong niyang balik.
"Yun o Yung katabi Nung Nicole bayun?" Sagot ko't sabay turo sa nakatalikod na lalaki o should I say bakla.
"Malay ko ba eh ngayon ko Lang Yan nakita dito eh!" Wika niya.
Sabagay ngayon ko Lang din to nakita. Napakahiwaga ng kanyang aura naman. Kung titingnan mo siya para siyang babae pero Hindi maganda.
"Huy tarana" bulyaw niya sakin sa may tenga.
"Aray Gago ka ba? Ano bang problema mo?" Reklamo ko sa kanya habang hinihimas Ang aking tenga.
"Eh! Kanina pa Kaya ako tawag ng tawag sayo. Sino ba tinitingnan mo diyan?" Sabay tingin niya sa direksyon Kung saan ako naka tingin.
"Bro wag mong sabihin na...." Wika niya na Hindi ko na hinayaan na matuloy dahil agad naman ako nagsalita.
"Ulol" sambit ko saka ako umalis.
"Ulol ba siya para masabi niya yun, Hindi ko nga kilala Yun pano kopa magugustuhan." Inis na wika ko sa sarili ko.
****
Natapos Yung araw na to na tila Hindi ko namalayan sapagkat may gumugulo saking isipan.
"Arrg bakit Hindi ka maalis sa isipan ko?" Sigaw ko sabay subsob sa Kama.
Venice POV
It's been a month na akong na akong nag aaral. Madami ng nag bago may mga friends na ako, pero Hindi ko Alam Kung bakit sa dami rami NG mga studyante dito ni Isa Wala man Lang akong nagugustuhan.
"Hayst nakaka bored naman, Wala man Lang ditong tinitilian, ano bayan." Wika ko na tilay bored na bored sabay subsob ng mukha ko sa mesa.
"Huy bhe bumangon ka nga diyan." Wika ni Nicole na hatak hatak ako sa kamay upang makatayo.
"Bakit ba?" Reklamo ko sa kanya habang hatak hatak ako palabas ng classroom namin.
"Samahan moko sa baba mag cr." Wika niya Kaya Wala akong nagawa kundi sumunod na Lang.
"Hintayin mo na Lang ako dito baka Kasi may pumasok sira panaman tong pinto." Wika niya sabay sarado ng pinto.
"Hayst bastos talaga tong Tao nato no Hindi man Lang ako hinantay na maka sagot." Wika ko sa nakasarang pinto.
" Baka biglang sumagot yan." Napalingon ako sa likuran ko Kung saan nanggaling Yung tinig na narinig ko.
"Ah- eh hehehe sorry." Hiyang wika ko sa kanya.
" It's ok, you don't need to apologise." Wika niya sabay ngiti niya na nagpagwapo sa kanya. Wait gwapo San galing Yung word na Yun.
"Ok" tipid Kung sagot sabay sa pagbukas ng pinto Kung saan naroroon so Nicole.
"Tara na."pagmamadali Kong lakad na sinundan na man no Nicole.
"Huy sandali nga, Ang bilis mo na mang maglakad." Pag angal niya sakin NG mabutan akot mahawakan sa braso.
" Eh anong gusto mo gumapang ako, para maabutan natin Yung leksyon ng gurang gutang na Dome na yun?" Wika ko habang naka pameywang.
"Anong tinuturo turo mo diyan?" Sabay lingun ko sa likuran ko ng Makita ko Ang umuusok na turo ay este so sir Dome.
"Hi sir hehehe" bati ko sa kanya at akmang aalis na ay tinawag niya kami upang nakaramdam ng kaba sa dibdib.
"Sinong gurang gutang?" Tanong niya sa galit na tono.
"Hehehe sir Wala naman kaming sinabi na gurang gutang..." Lintanya ni Nicole.
"Ang Sabi namin sir sarap ng rambutan." Sabi ko naman sa napakalumanay na tinig.
"O-opo sir Yun po, Yun po Yung pinag uusapan namin kanina kase nakabili kami kanina Ang sarap talaga sir." Pagsang ayon naman ni Nicole.
"Ang sarap nga eh! Gusto mo ba sir?" Alok ng taong NASA tabi ko.
"Kaso ubos na sa susunod na Lang sir." Wika nito habang Hindi pa nakakasagot so sir.
"Hmp" tanging nasagot ni sir saka tumalikod at saka nagmamadaling umalis.
"Tara na malelate na tayo." Yaya ko kay Nicole na Hindi man Lang binalingan so Ronel.
"Ay ganon, Wala man Lang thank you Jan." Wika niya ng dipa kami nakakalayo.
Lumingon ako at walang inaksayang oras para magtagal Ang aming pag uusap.
"Thank you" sambit ko ng walng ka buhay buhay at tuluyan ko ng nilisan Ang lugar.
Abangan👉👉👉
YOU ARE READING
365 Days with you
RandomIt's been a long time na nagkaroon ako ng masasabi kong akin, yung tipong ako na ito. Nagbabago din pala Ang lahat sa paglipas ng mga panahon. By the way ako nga pala si Venice Fedelin 18years stander, SH student came from the province of mga oragon...
