Bakit hanggang ngayon parang ramdam ko pa Rin Ang mga labi niya.
"Ahhh nakakainis kana." Gigil Kong sambit sa sarili ko habang patuloy ko paring binabalibag Yung malambot Kong unan, NG mapa tingin ako sa pinto NG kwarto ko at may nakatok.
" Kailan pa ako nag karoon ng kasama sa bahay?" Kunot nuo Kong tanong sa sarili ko. Dali Dali Kong binuksan Yung pinto NG bumungad sakin Ang ngiting abot langit ni Nicole.
"Hi good morning" bati nito sakin, na agad ko namang sinagot.
" Anong ginagawa mo dito? and pano ka nakapasok dito?" Takang tanong ko sa kanya.
"Did you forget na ibibigay mo sakin Yung double key mo? Ulyanjn ka na talaga." Wika niya saka kami pareho bumaba ng kusina.
" San nga pala kayo pumunta no Ronel at bigla na Lang kayo nag laho?" Tanong nito habang nagtitimpla ng kape. Mahiling kase ako sa puro pasensiya na hehehe.
" Ahhh Yun ba wa-wala umalis Rin ako kaagad." Pag papalusot ko dito.
"Umalis daw... Ikaw ha natututo ka NG maglihim sakin ha. Any way sinama ka bukas ha bawal Kang mawala." Yaya niya sakin na akala mo siguradong siguradong sasama ako.
"San na naman ba?" Tanong ko sa kanya habang tinitipa Ang aking telepono.
"Basta sumama ka choose your best outfit for tommorow." Saad niya habang nagkakape.
" May event ba?" Tanong ko naman habang hawak hawak Ang tasa na may lamang kape.
" Basta wag ma syadong tanong." Sambit niya bago tumayo at nag bukas ng refrigerator.
"Ano ba Yan Alam mo Ang tamad tamad mo, may pera naman pero Yung ref namumulubi." Wika niya na daig pa Ang nanay ko.
" Eh! Anong magagawa ko.eh mag Isa Lang ako sa bahay. Isa pa baka masira Lang Kung naka stock Lang noh!" Sagot ko sa kanya habang nakaupo sa kina uupuan ko at nakataas Ang dalawang paa sa kinauupuan ko.
" Alam mo sa susunod nga dito nako titira para at least may kasama ka noh! Hindi ka ba nakaka ramdam ng pag ka bored dito sa bahay mo?" Wika niya habang patuloy Ang pag libot ng Mata NG maka rating sa dulo ng mesa na kinauupuan ko.
" Hindi naman, Isa pa mabuti ng mag Isa kesa may ka sama ka nga pero laging wala." Sagot ko sa kanya Kung sa bagay nakaka ramdam din ako pero binabalewala ko na Lang.
" Nag papalit kaba NG mga kurtina mo? Kase Everytime na mapunta ako dito Ito lagi nakikita ko Wala kana bang ibang mga gamit dito, naks talaga napaka kuripot pati sarili tinitipid." Lintanya na nanaman niya.
****
Nakak inis naman Wala akong masusuot ngayon. Wag na Kaya ako pumunta. Humiga ako sa Kama at habang nakatitig sa kisame ay biglang nag ring Ang phone ko.
" Sino ba tong natawag?" Walang ano anoy sinagot ko ito without looking at the screen para malaman Kung Sino Ang tumatawag.
"Hello...." Yan pa lamang Ang nabanggit ko ng bumungad sakin Ang mainagy na boses Kaya nilayo ko muna Ang cellphone ko sa tenga ko.
" HUY ANO BA, ASAN KANA KANINA KA PA NAMIN DITO INAANTAY ANONG ORAS KA BA PUPUNTA, GIRL GALAW GALAW." bulalas ng NASA kabilang linya NG maging mahinahon na at tila tapos na siya sa Dak Dak niya ay tiyaka lamang ako nag salita.
" I'm on my way na Sana kaso Wala akong masusuot." Wika ko Kay Nicole na agad naman akong sinagot.
" Kahit ano na Yung available na diyan, Yan kase Kung namili Tayo di Sana may suotin ka ngayon." Panenermon na naman niya.
"San ba kayo ngayon?" Tanong ko sa kanya.
" Andito na kami sa Summit ikaw na Lang kulang." Sagot niya sa kabilang linya na agad ko namang binabaan ng telepono.
"Wala talaga akong masuot bahala na ito na lang." Walng isip isip na kinuha Ang damit.
" Maganda Kaya doon?" Wala sa isip Kong tanong.
By the way Yan nga pala Yung suot ko ngayon. Diba pang malakasan kayo NG bahala mag isip Kung ano Yung mukha ko Basta nakalugay Lang ako diyan heheh sexy ko naman.
Ronel's POV
"Ano daw Sabi?" Tanong ko Kay Nicole.
" On the way na daw siya, bat ba dika mapakali?" Irita niyang tanong sakin.
"Pano Kung Hindi siya dumating?" Tanong ko sa kanya na naka pa meywang sa harapan niya.
" Edi Hindi siya naka punta, teka nga Lang huy Ronel ha sinasabihan Kita..." Duro duro niyang Sabi sakin.
" Oo na, oo na." Wika ko sabay alis na.
"Asan na ba kase Yun mag didilim na oh dipa dumarating?" Wika ko sa aking sarili habang NASA taas na nakaupot tinitipa Ang aking cellphone.
Ilang oras din Ang hinantay namin ng Makita ko siya. Tila nag slomo Ang lahat tila tanging siya Lang Ang naroroon. Ilang sigudo din akong napatingin sa kanya NG walang kurap.
"Huy laway mo." Sambit ni Regs habang kunwaring pinupunasan Ang aking bibig tiyaka tumawa.
Nag set kami ng maraming kahoy para may maihawan kami ng mga dala naming pagkain. Habang nag aayos ay Hindi ko mapigilang na hindi siya tingnan. Gusto ko siyang ka usapin pero nahihiya ako.
" Venice pwede bang tulungan mong mag palingas so Ronel ng apoy maykukunin Lang kami ni Regs sa baba diba Regs?" Tawag niya Kay Regs na tila may pahiwatig na agad ko namang sinenyasan si Regs na sumama na Kay Nicole.
"A-ah eh ako na Lang Ang sasama." Wika niya na agad ko na mang sinundan.
"Huh Hindi mo Kaya Yun mabigat Yun eh!" Sabi ko para makumbinsi siya para Hindi na sumama.
"Ahhh Ganon ba ok." Tanging sambit niya.
Naghari Ang katahimikan pagkaalis ng dalawa hanggang ako na Ang bumasag NG katahimikan.
" Kamusta?" Tanong ko sa kanya na agad naman ako binalingan ng tingin.
" Ok Lang." Tipid niyang sagot sakin.
" I'm sorry sa nagawa ko noong nakaraan." Pag hingi ko ng paumanhin sa kanya.
" Ok na Yun it's just a kiss hindi naman big deal sakin Yun." Wika niya tiyaka siya tumayo. Sinundan ko siya at hinubad ko Yung suot Kong jacket at isinuot ko sa kanya para Hindi siya lamigin.
"Salamat." Tanging wika niya ng isuot ko sa kanya Ang jacket ko.
" Alam mong malamig ganyan ganyan pa Ang isinuot." Lintanya ko sa kanya.
" Eh Wala akong maisip na maisusuot." Dipensa niya rin sakin.
" Sa susunod wag ka NG mag susuot NG mga ganyan ha." Wika ko sa kanya na ikinabisangot niya na naging dahilan para mapangiti ako.
" Bakit jowa ba Kita para bawalan moko sa gusto ko?" Wika niya sakin upang mapangiti ako dahil sa kalokohang namumuo sa aking isipan.
" Magiging jowa mo palang hahhah" sambit ko sa kanya.
Abangan 👉👉👉
YOU ARE READING
365 Days with you
RandomIt's been a long time na nagkaroon ako ng masasabi kong akin, yung tipong ako na ito. Nagbabago din pala Ang lahat sa paglipas ng mga panahon. By the way ako nga pala si Venice Fedelin 18years stander, SH student came from the province of mga oragon...