Beyin ve eğitim öğretimin bitimiyle amfiden çıkmak üzere kalkarken arkadan bir ses verin.
"Hey yarın ki partiye beni davet etmiyecek misin?" Gelen sesle başımı çevirip arkadaşım Didem'e güldü. Arkadaş ne kelime can yoldaşım, kötü gün dostumdu, her yere beraber giderdik toplamadık içtiğimiz ayrı gitmezdi, ona karşı sonsuz güvencim vardı ,beni en iyi o tanırdı . Ama bazen birinin seni yakından tanıması elinde tuttuğunuz hakkınızda kozlar verebilir.Ama Didem öyle biri değil yani değil mi? O zamanları buna hiç vermeme ihtimalim varken en yakın arkadaşımı dimi bana çok değer veriyor, beni sever Yada karşı karşıya ben o zamanlar öyle zannediyorum.
"Ne partisi?"
"Nasıl haberin olmaz Aleyna düzenliyormuş ? " Aleyna o mu ? Aaa tabi siz onu tanımlıyorsunuz : Kardeşim . Aslında hiç iyi anlaşamıyoruz, kediyle köpek gibiyiz. Ablam olmasına rağmen ondan dağa olgun bir ziyaretum. Aleyna hiç aklı başında biri aslında değildi. Küçüklükten beri ipe sapa kalmamıştı ,ben ders çalışmaya o partiler organizma ,yarın ne giyeceğini düşünür ,makyaj yapar ,arkadaşlarıyla kafelere gider.
"Aleyna'nın bu yıl ki kaçıncı partisi saymayı bırakıyor artık. Her ay farklı bir nedenden dolayı parti yapıyor, onun yüzünden uyuyamıyorum." son ses müzik çalarsa tabii ki uyuyamam.
"Bu parti farklı hoşçakal , elveda partisiymiş . Bende anlamadım, evden biri mi gidiyor yoksa sen mi gidiyorsun?" Dedi gülerek. Aleynanın saçmalıkları işte diye düşündüm. Cidden evden gidenin ben olacağımı nasıl bilerbilirdim ki.
Öncelikle merhabalar umarım kitabımı beğenmişsinizdir
bu bölümü tanıtım amacıyla koydum
yorum atmayı unutmayın :)
