Fotoğraf~Yoonmin

1.1

Selamlar selamlar☀︎
Ünlü olmayan ama ünlü gibi davranan yazarın hikayesine hoşgeldiniz✨💅🏼
Yorum yapıp( Yapmayana gece musallat oluyorum 😇) , oy vermeniz (Artık onlarada musallat oluyorum) beni mutlu eder♡
Hadi hikayeye geçelim ↓↓

☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎☾☀︎

"Bugün çok güzeldin."

Bay Min'e döndüğümde o da ne dediğinin farkında değil gibiydi. Ben ise o sadece üç kelimelik olan cümle ile tüm kanımın yanaklarıma çekildiğini hissettim.

"T-teşekkür ederim."

Hayır! Kekelemiş olamazdım!

"Duydun mu? "

Güldüm, şuan aşırı sert olan patronum karşımda kedi gibi duruyordu.

"Ben gideyim o zaman. "

"Gelmemi ister misin? "

Bunu sormasının nedeni evimin olduğu sokağa arabanın girememesiydi ve geceleri fazla ıssız oluyordu.

"Aslında gerek y-"

Dememle arabadan indi ve benim kapımı açtı.

"Hyung... Gerek yok demiştim. "

"İnmeyi düşünüyor musun? "

Derin bir nefes alarak arabadan indim ve kapıyı kapattım. Sessizce sadece evime doğru yürüdük. Evime vardığımızda içimi bir üzüntü kapladı. Aklıma gelen şeyle gülümsedim.

"Hyung, kahve içer misin? "

O an fark ettim, ayrılmak istemiyorduk.

"İçerim."

Evin kapısını açtım ve içeri girdim, ardımdan da Bay Min girdi.

"Hyung, içeri geç istersen. Ben üstümü değiştirip geliyorum. "

"Tamam, beklerim ben. "

Dediğinde fazla beklememek için hızlıca odama gidip dolabıma baktım. Tek bir sorun vardı, yaz geldiği için uzun eşofmanlarımı kaldırmıştım. Yani sadece kısa şortlarım vardı. Elime geçen birini giyip aşağıya indim. Bay Min bana bakıp, bedenimi süzdüğünde tüm bedenimin yandığını sandım. Ezbere bildiğim kahvesini yaparken, onun beni arkada izlediğinin farkındaydım. Kahveleri yapmam bitince kahveleri masaya koydum.

"Kahveniz her zamanki gibi Bay Min. "

Dedim sahte bir ciddilikle. Gülerek aynı şekilde konuştu:

"Teşekkürler, çıkabilirsin. "

"Beni evimden mi kovuyorsun? "

"Biraz öyle oldu sanki. "