Chapter Three

36 4 7
                                    

Amormia POV

Kasalukuyang nagdi-discuss ang teacher namin para sa huling subject. Inilalahad niya ang rules and regulation oras na tumapak ang paa niya sa sahig ng classroom namin. Tahimik lang ako sa dulo at palipat-lipat ang tingin sa ipad at sa teacher ko. Sinigurado kong hindi ako makikita ng guro.

Bakit ba? She's somehow boring. Added by the fact that she is not discussing any lesson. I prefer to make my own art while listening. It makes my brain fuction at the same time.

Nakangiti ako habang gumuguhit. May isa kasing author ang nagpapagawa ng book cover. Binibigay ko ito ng libre dahil ayaw kong pagkakitaan ang talento ko. Tulong ko na rin sa kanila para maging mas imaginative sila sa paggawa ng mga kwento.

Umangat ang tingin ko sa harap nang may kumatok sa pinto. Kumunot ang noo ko at agad napataray sa hangin nang makita kung sino iyon. Nakatingin siya kay Maam nang nakangiti at animo'y anghel kahit ang totoo ay umaandar na naman ang kaplastikan sa buong pagkatao niya.

"Good Afternoon, Ma'am. Sorry for the disturbance of your class. I have announcements to make." nakangiting paalam niya. Tumaray ulit ako at tamad na tumingin sa lalaking iyon habang pinaglalaruan ang labi ko gamit ang digital pen na ginagamit ko sa paggawa ng digital arts.

"Go ahead, Mr. Montefierro." nakangiti at magiliw na saad ng dalagita naming guro. Ma'am Theresa is twenty-five years old and have no boyfriend. I am not judgmental but I saw adoration in her eyes while looking at Montefierro whose now in the platform and standing straightly. He looks at us with a wide smile but when his eyes darted on mine, I saw his horn started to enlonged. Padarag niyang inalis ang tingin sa akin.

Narinig ko ang bungisngis ng aking katabi kaya kunot ang noo ko siyang tiningnan.

"Why... are you laughing?" I ask politely. I have something in my mind but I don't want to treat him bad.

"Is there a world war between you and Mr. Montefierro?" He asked. My lips formed a grim but I did my best to be nice.

"Nothing. That's how Montefierro and Salveña normal things when paths crossed. You know, rivalry of families." I laughed sarcastically. Of course I know what's going on between mine and his family. But that is not the reason why I am upset seeing that jerk's face. I just remembered what he did this morning. At nakatatak na sa isip ko iyon dahil napahiya ako sa maraming tao at napagdiskitahan na pagalitan ng mga teachers.

"Like Romeo And Juliet, huh?" Nakangisi niyang sabi. Napapailing niyang tiningnan ang harap at pinakinggan ang mga sinasabi ng presidente. Habang ako ay umiwas na ng tingin at pinagkrus ang mga binti at braso. Tamad kong pinakinggan ang sinasabi nila.

"As what we are saying, a Dance Contest will going to happen at the month of August for the interhigh. Anyone of you can join as long as you are suit to perform. You can register your name on Student Affairs Department and wait for the call for your audition. We'll going to inform you immediately if you are accepted or not," saad ni Rex na parang leader. Hanga ako sa kumpyansang mayroon siya dahil nagagawa niyang makipag eye-to-eye sa mga kaklase ko. Napapatili nga ang mga kababaihang titingnan niya at ngingitian. "Next one is Supreme Student Government Votation. This will be held on July. If you think that you can be part of our SSG, you can register your name along with your group members who want join too. Make sure to have your group name. From President to Peace Officers. Your leader will be having a meeting to Mr. Navarre for the criteria of your group name. Everything related to SSG Votation will be discussed once you register your group. The door of SSG is always open to  answer your queries."

"Another one. Please excuse, Rex," pumagitna ang kilalang babae sa buong LSC at sa buong bansa. Ylirian Hizaeth; the secretary of student council and a well-known actress in the Philippines. She who have the intelligence, popularity and charisma that everyone could fell in love.

'Lodi ko iyan!'

Who wouldn't adore Ylirian? She's the kindest amongst the kind. She owns different orphanage and every year, she is having a caravan to empower stray pets. She is the voice of those who can't speak. Actually, everyone knows that aside from being an actress, one of her goals is to finish studies and be a licensed veterinarian.

"Last piece please," nakangiti niyang hinarap ang mga kaklase ko. Lutang naman akong nakatingin sa kaniya habang nakanganga at nakangiti. Pakiramdam ko ay hugis puso ang mga mata ko habang nagsasalita siya. "The STEM Department goal for this month is to give food to stray pets. This coming saturday and sunday, we will be having a food donation to pets who could be seen in the streets. Everyone could join and donate, whatever it is, it will be so much appreciated. If you are interested and willing to join and donate for the pets who needs love and care as us, you are welcome to write your name to this paper. Who can be a representative to give it back to me later at the Student Affairs Department?" Hindi na ko nagtaka nang marami ang nagtaas ang kamay, lalo na ang mga kalalakihan na tila nagpapataasan ng timbre ng boses, mapansin lang ng magandang babae sa harap namin ngayon.

Gusto kong mag-volunteer pero sa dulo ako nakaupo. Malalaki ang nasa harap ko kaya hindi ako mapapansin. Inalis ko sa pagkaka-krus ng mga braso ko at handa na sanang gumuhit nang...

"Miss Secretary, bumubulong iyong nasa likuran! Gusto daw po ni Amormia Salveña ang magdala!" Nagpanting ang tenga ko at namula sa hiya nang marinig ang boses ng dalahirang si Misty. Agad akong nagtaas ng ulo para lang makita ang lahat na nakatingin sa direksyon ko. Kabado kong ibinaba ang digital pen at tumayo. Tanga akong ngumiti.

"Hi Miss, may I ask why you are not wearing your uniform? It's the first day of the class," nakangiti naman siya at mabait ang pagkakasalita pero hindi ko maiwasang mapahiya nang todo. Sa lahat ba naman ng tao sa mundo, pati ultimate idol ko napuna ako! Nakakahiya! "If you are not ready to answer my question, that's fine. Anyway, is your classmate right? Can you bring me back this paper after your classmates sign?"

"O-Opo." may maliit na ngiti sa labi ko.

"Tch!" Muntik na kong tumaray at gigil na mapangiwi nang marinig ang lalaking iyon sa tabi ni Ylirian!

"Sounds good. I'll be waiting for this, thank you very much." ngumiti si Ylirian bago ilahad ang papel sa kaklase kong nasa unahang upuan. Kagat-labi akong umupo at hinawakan ulit ang digital pen ko.

'Good job, Misty!'

Iyon ang gusto ko kay Misty. Alam niyang idol ko si Ylirian kaya siya na ang gumawa ng paraan para ma-face-to-face ko siya!

"Ma'am Theresa, thank you," rinig kong sabi ni Rex. "Just always look at the back. Someone is using her gadget while you are discussing." nanlaki ang mata ko at agad tinago ang ipad sa bag. Umayos ako ng upo at atentibo kunwaring tumingin sa kanila.

"Who?" Kunot-noong tanong ng guro.

"She already put her gadget on bag. Just look at your students because kindness of you might get advantage from them." tumango si Rex. Tumalikod siya kay Ma'am at alam kong dumaplis ang tingin niya sa akin. Nakangisi siya. Nakalagay ang kamay sa bulsa siyang lumabas ng room kasama si Miss Ylirian. Nagngitngit tuloy ako lalo sa galit!

'You're a jerk!'

Rex's POV

"What will be our next section?" Tanong ni Ylirian habang pababa kami ng hagdan.

"That's the last section. I know you are tired for today," I said then I put my arm on her shoulder. "Sa cafeteria muna tayo. Anong gusto mo?"

"Tigil-tigilan mo nga ang pag-akbay sa akin Rex," padarag niyang inalis ang braso ko sa balikat niya. "Nakakadiri kapag nasasama ka sa feature sa mga kwentong-barbero ng mga basher. Nali-link kaya tayo sa isa't-isa. Kadiri ka." ngumiwi pa siya kaya natatawa akong ginulo ang buhok niya.

"Clout chaser ako. Gusto kong sumikat din 'no."

"Sus, your Dad enrolled you on some workshops but you don't want it. Tumatakas ka nga sa mga workshops mo, psh!" Umiling ako at ngumisi lang.

"Panalo ka na. Pasalamat ka mahal kita, kung hindi, asar-talo ka talaga." nandidiri siyang lumayo sa akin at naunang pumunta sa cafeteria.

Salveña Series #1: The President's SecretaryWhere stories live. Discover now