Yeonjun, normal hayatına devam eden bir edebiyat öğretmeniydi. Ama o ki geldiği okula yeni gelen öğrecilerden biri ile her şey değişmeye başlayacaktı. Normal olarak bir öğretmenini sevdiğini düşünen Beomgyu, zamanla sevgisinin normal bir sevgi olmad...
Selam ben Beomgyu. Hayatım boyunca eğlenceli, enerjik, komik biri oldum en azından liseye kadar. Lise de artık eskisi gibi değildi bazı şeyler. Bilmiyorum edebiyat öğretmenimi sevmeye başladıktan sonra duygularım çok karıştı. Ne hissettiğimi çözemiyordum. Tek tük güvendiğim arkadaşlarım vardı. Sorsanız zamanla herkesle aram iyi olmuştu ama içten içe kimse gerçek gelmiyordu. Yanımda kaç kişi olursa olsun hep yalnız hissediyordum. Ta ki onunla yakınlaşana kadar... ~ Onuncu sınıfın ikinci haftasının ilk günüydü. Okul değişmiştim ve ilk hafta gidememiştim okula. Ve ilk günümden uyuya kalıp derse de geç kalmıştım. Sınıfımı buldum ve kendimi hazırlayıp içeri girdim. Ders edebiyatmış ama hoca gelmemişti. Hemen bir sıraya oturdum, çok gergindim. Geç kaldığım için kimseyle hemen tanışmaya vakit dr kalmamıştı. Tek başıma oturmuş sınıftakilerin yüzlerini inceliyordum. Içeri biri girdi. Giren kişi genç ve mükemmel gözüküyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınıf arkadaşım olduğunu düşündüm ta ki...
X: Evet, arkadaşlar sınıfa yeni biri gelmiş görüyorum ki. Merhaba ben edebiyat öğretmeniniz Choi Yeonjun...
Diyene kadar. Bu cümleyi duyduktan sonra birden bire daldım gittim hem uykuluydum geç kalmıştım zaten, hem de bu kişinin öğretmenimiz olmasının şaşkınlığıyla düşünüyordum kafamın içinde. Kafam eğilmiş bir şekilde dalmıştım. Birden önümde bir hareket hissettim. Kafamı kaldırdım ki önümde o öğretmen duruyordu. Benden bir şey bekler gibi baktı. Ben ses çıkarmayınca gülerek:
Yeonjun: Kendini tanıtmayı düşünüyor musunuz acaba beyfendi. Kaç kere seslendim, okulun ilk gününden de bıkmamışsındır heralde di mi?
Beomgyu: huh? şey afedersiniz ben... ben uyumuyordum, sadece düşünüyordum dalmışım, yani okuldan bıktığım falan yok. Ben Choi Beomgyu
Yeonjun: Düşünceni bizlede paylaşmak ister misin, acaba ne seni bu kadar düşündürdü?
Beomgyu: Hiç...hiçbir şey bir önemi yok.
Yeonjun: Peki söylemek istemiyorsan sorun değil. Tanıştığıma memnun oldum genç adam. Derslerimde düşüncelere dalmassan sevinirim.
Dedi ve gülümsedi.
Ortaokulda falan da öğretmenlerimle hep yakın olmuşumdur. Iyi anlaşırım öğretmenlerle, seviyorum bunu. Ama nedenini bilmediğim bir şekilde edebiyat öğretmeni çok daha farklı geldi, çok ilgimi çekmişti. Onunla yakınlaşmak istiyordum. Aman neyse daha tanışacağım öğretmenler var bu kadar hızlı favori hocamı seçemem değil mi?
Zil çaldı ve sınıftakiler birbirinin yanına gitti. Ben hala sıramdaydım, yalnız başıma. Yanıma yüzünde kocaman bir gülümseme ile bir çocuk yaklaştı.
X: Umh hey Beomgyu demiştin değil mi?
Beomgyu: Evet?
Taehyun: Ben Kang Taehyun. Tanıştığıma memnun oldum. Biraz mutsuz görünüyorsun bir sorun mu var?
