At Sunset

Chapter 1

I am afraid what i will react for the nightmare i had lastnight. Full of hopelessness comes from my mind while reminising that bad dream. I am about to stand here in my bed but my mind focused what is the meaning of my dream. Should i say a nightmare for the right term.

"Sunny." A voice of man i heard right on my back. His voice is unfamilliar, ang lamig ng kanyang boses pero nakakatakot. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng takot sakanya. I am scared what he can do to me this time lalo na't ako lang at siya ang naririto sa madilim na daan.

When he was standing infront of me eh parang gusto konang tumakbo papalayo sakanya. Pero hindi ko na ginawa pa iyong pagtakas dahil parang nanigas ako sa sarili kong kinatatayuan. He stared me from the eye hindi ko maiwasang kabahan. Para akong nasa harapan ng isang leon at ako ang kanyang pagkain.

"Who a--are you?" I tried to asked. Pinilit ko lang magtanong para mabawasan ang kabang nararamdaman ko na kaharap siya. Kung hindi lang ako magsasalita marahil nahimatay na ako sa harap niya dahil nahihirapan akong makalanghap ng hangin. Gusto ko nang lumayo sakanya, feeling ko nasa trial court ako at ako ang akusado at sa araw na ito ay babasahan ako ng sakdal na pakiramdam ko gulting-guilty ako sa kasalanang ginawa ko.

"I am your greatest nightmare, baby." His answered was still loading on my head. Nightmare??? Baby??? I wasn't know what would i react for. Hindi ko alam pero sa sagot niyang iyon ay para na akong bibitayin.

"W--hat?" I asked him hindi pa rin kase magsi-sync-in sakin ang sagot niya. " What do you want?" I added. Alam ko may kailangan siyang gawin at gustong sabihin sakin pero hindi ko pa rin yon alam.

"I want to kill you." He smiled like a killer that his prey is not know how to run kundi mappapaubaya nalang kundi magpakain nalang. I saw the desire in his eyes na totoo ang kanyang sinasabi na walang halong biro at pagsisinungaling. I am now very scared. I was about to run that for a moment but i felt his hand holds my neck.

I can't breath, hindi ko alam na sa isang momento lamang ay hawak niya ako sa leeg at plano niya akong sakalin. Lalo na pa at nararamdam kong pahigpit ng pahigpit ang pagsasakal niya sakin. I eyed him, nakikita ko sakanyang mata na sa mga minutong iyon ay gustong-gusto niya na akong patayin. I saw the fire of desire in his hazel-brown eyes. Kahit madilim kitang-kita ko parin ang ganda ng kulay ng kanyang mga mata. Mga matang gusto akong patayin.

"I want to kill you right now right here Sunny." His voice is like a snake kaya kaniyang tuklawin kung gugustuhin niya anumang oras at saan mang lugar. Hindi ko na alam ang gagawin ko, hindi ko maiisip na sa ganitong paraan ako mamatay.

"But for right now ay hindi na muna kita papatayin Sunny. Papatayin nalang kita sa oras na gusto ko. So be prepared, baby." Huminga ako agad ng hangin matapos niya akong pakawalan mula sa mahigpit na pagkakasakal. Huminga ako ng malalim at magsasalita na sana ako para itanong kung ano bang atraso ko sakanya o mga kasalang ginawa ko para gawin niya to sakin pero hindi ko na pa iyon nagawa dahil nawala na siya sa mga paningin ko. Ang lalakeng papatayin ako sa mga oras na yon ay hindi ko pa alam ang kanyang pagkakakilanlan. I want to ask him what is his name, age and location. Para malaman ko kung kakilala ko ba siya or sadyang ako lang ang kakilala niya.

"Sunshine! Baba ka na diyan magbre-breakfast na tayo oh." My mom shouted when she knocked on my door.

"Opo Mhie baba na po ako." I answered.

"Sige na ah bilisan mo at hihintayin ka na namin ng kapatid mo sa mesa."

"Opo mhie ayan na po."

So i decided to keep my bedsheet into place bago bumaba na para makapag-breakfast na. Ewan ko pero bigla nalang akong nakaramdam ng matinding gutom. Nakita ko si mama na nagtitimpla ng gatas para saming dalawa ng kapatid ko, sa tanda kong ito gatas parin ang pinapainom ng mama para sakin. Kaya ang ginawa ko ay umupo na lamang ako at nagsimula ng maghain na ng makakain ko.

"Mhie asan na pala si Jay-ar?" I asked my mother kung saan na ang bunso kong kapatid.

"Goodmorning Mhie and goodmorning rin ate." My younger brother said his goodmorning. Agad din siyang umupo sa tapat ko para kumain narin ng agahan.

"Goodmorning din anak. Sige pagkabusog kayo ah."

"Mhie alam mo namang hindi ako matakaw eh at alam namang natin si ate lang ang matakaw rito satin." My mother and my younger brother laughed. Ang sarap pakinggan at tignan na sa hapagkainan eh sama-sama kayong magkakapamilya ngkakatuwaan at nagtatawanan.

"Hahahaha, ikaw kaya. Tignan mo nga yang tiyan mo ang laki-laki na daig mo pa ang buntis na tao dahil sa taba ng tiyan mo. I joked. Gusto ko lang asarin ang kapatid ko.

"Ay hindi kaya diba mhie?sakto lang tong katawan ko macho at sexy pa bwahahhaha."

"Oh sige na kain lang kayo, baka mabulunan kayo habang satsat kayo ng satsat habang kumakain eh."

"Kaen ka rin po Mhie nang mabuti." I smiled on her, my ever beautiful and best mother on earth!

After that wonderful breakfast i couldn't myself to smile. A smile that's only my family give even though my Dad has passed away 3 years ago.

Author's note :
Walang magawa sa buhay. Single! Hahaha

-jayjian