CHAPTER 2: [SEATMATE KO SIYA!]
*You were in college working part time,
Waiting tables, left a small town never looked back.
I was a flight-risk with a fear of falling,
Wonder why we bother with love if it never lasts*
Ugh! 2 more minutes please! /(>_______<)\
*I said can you believe it?
As we’re lying on the couch,
The moment I can see it, yes, yes,
I can see it now.*
Tumayo na ako at tinapon ang alarm clock sa sahig. Napakaingay! “Oy, CC kawawa yung alarm clock! Tumayo ka na nga diyan, malelate ka na.” sabi ni Kuya Cyril habang pinupulot ang tinapon kong clock sa sahig.
Unat-unat…
Hikab dito…
Hikab doon…
Bumaba na ako sa sala at nakita na wala dun sila Mama at Papa, siguro pumunta na naman ng Manila para ayusin ang business namin. =_____________=
“Good morning, aming prinsesa! Kain ka na ng breakfast mo ^____________^” –Kuya Harry
Anyareh dito kay Kuya Sunget?! *_________*
“Kuya Cyril, ano nangyari dito kay Kuya Harry, ha? May pinainom ka ba?!” pagdedemanda k okay Kuya Cyril habang nakahawak sa damit niya. “Wala akong pinainom, asus! Siya tanungin mo, baka mabaliw lang ako / =___________= \” sabi ni Kuya Cyril. Napatingin ako kay Kuya Harry na nagpakita ng nakakalokong ngiti.
“Ano nangyari sayo Harold Simon Reyes?”
“Ha? Bakit, ano ba meron sa mukha ko?”
“Hindi sa mukha mo! Sa nangyayari sayo! Teka…naiinlove ka na ba Harry?!”
Natameme si Kuya tapos bigla nalang nagsalita.
“Eh…eh…oo siguro ewan. Idk…”
O______________________________O
“Ah, wait lang…CC kumain ka na nga. Malelate ka na! Mamaya na natin yan pag-usapan. Tara na, pronto!” pagmamadali ni Kuya Cyril. Umupo na ako sa mesa at kumain na ng breakfast ko. Pagkatapos naligo na rin ako at nagbihis.
“Kuya Cyril!!! Asan ka ba, late na ako hatid mo na ako!” sabi ko at lumabas na ng bahay. Lumabas na rin ng bahay si Kuya Cyril dala ang kanyang susi sa motor. “O, tara na ba CC?” tanong niya. Ano ba namang klaseng tanong yan! =_________________=
Hinatid na ako ni Kuya Cyril sa bago kong school at papunta sa room. Dito kasi nag-aral si Kuya noong HS siya kaya alam niya lahat ng pasikot-sikot dito sa eskwelahan na ito. Umupo ako sa isang bakanteng upuan katabi ang isang lalaking naka-hoodie. Kainit-init tapos naka-hoodie. WEIRD :P
Tumahimik ako sandali…
“CC?!”
Ay putek! Sino tumawag sa akin? Yung katabi ko ba?! Tumingin ako sa katabi ko tapos…
O_______________________O
It’s him! FC guy!
“FC – este, Renz ikaw ba yan?”
Opo, si Renz a.k.a. FC guy ang katabi ko kaya ako nagulat. Agghhhhhh malasssss!!!!
“Oo ako ito. Haha! Buti magkatabi tayo…ayy ang ibig sabihin ko pala eh gusto mo bang pumunta ng canteen?” ayy, napaka FC talaga nitong si Renz. Canteen? “Ah sige, sige?” sabi ko na lang. Para naman malaman ko ang pasikot-sikot nito…kahit papano. “O tara na? Tayo ka na diyan ah. Ano hinihintay mo?” tanong niya. “Wala! Wala akong hinihintay…tara na nga.” Sabi ko sabay tayo.
After 2345678901234567890 minutes ng paglalakad, na-reach na namin ang canteen.
“Ano gusto mo? Libre kita ^_________^” sabi ni Renz. O M G napaka- F C!!! Nga-nga :O
“Ah no need! ^___________^ wag mo na ako ilibre nakakahiya naman,” sabi ko. “Ayy wag please. Lilibre ka na nga eh! Ayaw mo??” tanong niya. “Ayoko. Nakakahiya.”
Humarap ako sa magtitinda. “Ate, magkano po ang isang bote ng tubig?” tanong ko sa ale. “Ano, 35 pesos ^___^” sabi ng nagtitinda. O_____________O
“A-ah…” kakapusin ako sa pera! 50 lang ang pera ko! “Tssss. Sabi sayo eh. Mahal. Kaya nga kita ililibre eh! Ate isa nga pong hamburger tsaka isang bote ng tubig,” sabi niya sa ale at nag-abot ng…huwwaaaaatt? 200 pesos?! Ganito ba sila kayayaman dito?
“Psst. CC eto na tubig mo oh ^____^” sabi ni Renz sabay abot sa bote ng tubig. Kinuha ko ang bote ng tubig na binigay niya sa akin. NGA-NGA! “Uyy isara mo nga bibig mo, baka mapasukan ng langaw. Tara na nga sa room!” sabi ni Renz sabay hablot sa kamay ko.
=sa room=
Umupo ako sa upuan at dumukdok. Nahilo ako sa presyo ng canteen pati na sa kalalakad namin. “CC, okay ka lang ba?” tanong ni Renz. Sasagot na sana ako nang magulantang ako sa sigaw ng isang lalaking nakasalamin din katulad ni Renz at parang kaharap ang computer.
“Aggghhh! Nawalan ako ng signal sa WiFi!”
Nilapitan naman ni Renz ang lalaking sumigaw. Umupo ako ulit sa upuan ko, kasi nga nagulantang ako. Agghhh. Hirap ng may hika/sakit sa puso!
“Huy Carlo ano naman ba yang inaatupag mo sa laptop mo?” tanong ni Renz sa dun kay Carlo. =____= “A-Ahh wag mo nga akong bulabugin dito Renz! O nga pala, sino yung bagong girl na katabi mo? Ang ganda niya ha,” sabi nung Carlo. Aba! ASDFGHJKL~!
Maya-maya pumasok na ang teacher sa loob ng room. Tumayo kami lahat at nag-good morning. Noong umupo na kami, sabi ni Ma’am, “introduce yourselves” na raw. Dumungaw muna ako saglit sa bintana at nag-isip kung ano ang sasabihin ko. Sabi nga nila, think before you act. Hehe, eto yun eh…eeeekksssssdddeeeeee! “Psst. CC ano sasabihin mo mamaya?” tanong ni Renz. Oo nga pala ano? Katabi ko S-I-Y-A. “Ewan ko. Bahala na si Batman,” matamlay kong sinabi. “Ayy ako na pala. Good luck sakin!” bulong niya. Ngehh?! Edi pagkatapos niya, ako na? @________@
“Hello. My name is Lawrence Charles Mendoza. Nice to meet you all,”
Wew. Lawrence Charles Mendoza pala full name niya? Renz lang pala ang nickname! Shucks. Oo nga pala, ako na. Doommmmmm!
*dug
*dug
*dug
*dug
“H-Hello. My name is Cassandra Camille Reyes, but you can just call me Camille. Nice to meet you all.”
Paynally! Nakatapos na rin ng SONA! Aaaaahhhh…
“Camille ba o CC ang nickname mo?” tanong ni FC Guy. “CC lang ang pantawag sa akin ng mga ka-close ko. Pero Camille kapag hindi pa tayo close.” Haha! Parinig!!! “Aha! So close na tayo kaya CC tawag ko sayo?” tanong niya. Pataaayy! Baradooo! “P-Parang ganun na nga.” Wehh! Plastik ko talaga ahhh! “Yay! Gusto mo sabay tayo mamayang recess?” sabi niya. Tumango na lang ako na parang tinatamad. Kesa naman mambastos ako. =______________=
