Evden çıkmış okula doğru yürüyordum yine bir sürü insan bir sürü ses. Hiçbir zaman kurtulamıcam diye korkuyorum. Bunu düşünürken okulu geldiğimi fark edip butun düşüncelerimden kurtuldum ve derin bir nefes alarak sınıfıma girdim kimse kapıya bile bakmamışlardı aslında bu iyi bişeydi ama işte insan bir değişik hissediyor. Herneyse aradan birkaç dakika geçti ve zil çaldı ve ders başladı. Hoca sınıfa girince herkes yerine oturdu
"evet arkadaşlar sınıfımıza yeni bir öğrenci katıldı kızım hadi tanıt kendini" hocanın bunu demesiyle herkes başını kapıya çevirdi ve kapıdan küçük bir kız girdi uzun kızıl saçları olan bir kız girdi. "ben beatrix umarım iyi geçiniriz" dediğinde hoca benim yanımı gösterip oraya oturabileceğini söylediğinde panik yapmıştım ve sıramı olabildiğince ondan uzaklaştırmaya çalışmıştım ama masalar çift kişilik olduğu için hiçbir şey fark etmemişti beatrix denilen kız yanıma oturduğunda göz teması kurmamak için hocaya odaklanmıştım öğleye kadar dersler iyi geçmişti kız benle muhattap olmuyordu yada başkasıyla. Bu yüzden biraz rahattım taki konuşana kadar
"şey merhaba "
" merhaba "
" kantin nerde acaba biraz acıktımda"
"aşağı bodrum katta"
"teşekkür ederim"
diyip yanımdan kalkmıştı sonra bana dönüp"bişey ister misin "diye sorunca biraz şaşırmıştım çünkü ilk defa birisi benimle konuşuyordu ve ses tonuda gayet iyidi ne çok fazla ne de azdı kulaklarımı kapatmak veya gözlerimi kısmak zorunda kalmamıştım." teşekkür ederim ama ben kantinden yemiyorum " diyince şaşırıp" niye kantinin yemekleri kötü mü"diye sordu bende" hayır yani bilmiyorum hiç yemedim "." nasıl? Sen yemek yemiyor musun "." Dışardan pek bişey tüketiyorum "diye geçiştirmeye çalışmıştım ve işe yaramıştı nasıl olduğunu anlamasamda peki deyip sınıftan çıkmıştı. Bende sınıftan herkes çıkınca kulaklığımı takıp masaya koydum kafamı ve dışarıyı izlemeye başladım. İnsanlar ne kadar mutlu ve sosyaldi ben ise hiç kimseyle zorunlu olmadıkça diyolog kurmuyordum. Aradan biraz zaman geçmişti ve yanıma sam ve onun iki arkadaşı gelmişti
"eee hyunjin bugun ne getirdin"
"lütfen gider misiniz" şuan kalbim çıkacak gibiydi ama kendimi ve ses tonumu düzeltmem lazımdı "aaaaa ama niye öyle diyorsun daha yeni başladık" elini omzuma atınca yavaşça ittirmeye çalışmıştım. Tanrım lütfen yardım et ve al şu şerefsizleri başımdan lütfen. "NAPIYORSUNUZ" beatrixin sesini duymamla hepimizin kafası oraya dönmüştü beatrix ise onlara kızgın ve sert bakıyordu ama aslında gözlerinde korku ve endişe vardı. "Hah hyunjin yeni korucu meleğin bu mu küçük bir kız mı" "BEN KÜÇÜK DEĞİLİM" demesiyle sam'ın bacak arasına tekme geçirmişti. Tabi bende kulaklarımı kapatıp sadece bu olanların bitmesi, beatrixin zarar görmemesi için dua ediyordum. Birinin bana dokunmasıyla yerimden şıçradım ama dokunan sakin ve tedirgince dokunduğu içim kim olduğu merak etmiştim ona baktığımda onun beatrix olduğunu anlamıştım fakat dudağı kanıyordu. "du-dudağın kanıyor" bunu dememle elini dudağına götürdü ve ağzından küçük bir küfür çıkmıştı. "revir aşağıda git bir baktır mikrop kapmasın" "bişey olmaz geçer birazdan""HAYIR "evet şuan ses tonum baya yüksek çıkmıştı ve istemsizce beatrixi korkutmuştum." ö-özür dilerim "yerimden kalktım ve" sakıncası yoksa benimle gelir misin" demiştim bu cesaret nerden geliyordu bilmiyorum ama bir kez daha benim yüzümden birisinin yaralanmasını artık kaldıramazdım. Beatrixte tamam deyip beraber sınıftan çıkıp revire gittik. Kimse olmadığını fark edince biraz olsun rahatlamıştım. "sen otur şuraya ben ilk yardım çantasını getireyim" bunu dememle beatrix oturup beni beklemişti. İlk yardım çantası aldım ve yanına gittim yere çömelip elime bir tane pamuğa tentirdiot döktüm ve dudağına doğru götürürken o an aklıma geldi ben bunu nasıl yapıyordum elimi indirip kafamı aşağıya eğdim "bişey mi oldu dedi" dedi beatrix, bende hayır anlamında kafa sallayınca"o zaman niye böyle duruyorsun "diye sordu" şey "" bana dokunmaktan mı korkuyorsun " diye sorunca şaşırıp suratına bakmıştım o da saçını kulağının arkasına atınca kafasındaki morluklarını gördüm. Benim ona baktığını fark edince saçını tekrar örttü" bunu ailen mi yaptı"diye sordum o ise gözünden bir yaş dökülüp kafasının hayır anlamında kafasını salladı ama bu sadece bir geçiştirmeydi ama bunu ona tekrar soramazdım" anladım neyse sen bunu sür ben sınıftayım"dediğimde o da kafa salladı ve revirden çıkıp sınıfa gittim çok geçmeden beatrixde geldi ve derse başladık. Son ders bittiğinde bana sıcak ama bir o kadar da lütfen kurtar beni dercisine gülümseme atıp görüşürüz dedi ve sınıftan çıktı. Bende çantamı alıp sınıftan çıkıp eve gittim.
