Kalktım ve aşağıya changnin hyung'un yanına indim "günaydın" "günaydın" "Yeni bir güne hazır mısın "
changbin in bu sorusuna gülmekle yetindim o da anlayıp bana her zamanki kahvemden hazırlayıp uzattı
"saol valla sen olmasan napardım bilmiyorum"
"abartma olum"
"changbin salaklaşma napabileceğimi biliyorsun"
"tamam anma şunu lütfen"
"tamam. Sorry" biz changbinle çok iyi tanışmamıştık aslında ben intihar amaçlı çatıya çıkmıştım o da tesadüfen orda ağlıyormuş yani burda yaşamamın sebebi o onun için onu kaybetmekten çok korkuyorum onunla büyüyüp bu kadar ilerdim ben küçükken hiç biçey yapamazdım onun sayesinde biraz daha dünyaya açıldım. Bu olay yaklaşık üç yıl önce olmuştu o zamandan beri changbin bende kalıyor. Bu arada changbin hyung benden üç yaş büyük bir spor salonunda spor koçluğu yapıyor zamanında benide istemişti çağırmıştı ama bende ne o yürek vardı ne de zaman çünkü hayatımı o günleri unutmak ve daha iyi yerlere gelmek için çalışmaya adamıştım.
Herneyse okul formalarını giyip okula yürüdüm ve okula geldim sınıfa geçtiğimde beatrixin sırada uyuduğunu fark ettim ben cam tarafında o koridor tarafında oturuyordu. Yavaşça onu uyandırmadan sırama geçtim o da biraz hareketlenip kafasını benim tarafa döndürmüştü. Bende ona baktığımda kafasındaki yarığı fark ettim sanki sert bir yere vurmuşta yarılmış gibiydi. Yüzüne daha dikkatli baktığımda küçük çilleri olduğunu fark etmiştim dün de bakmıştım ama kısa sürdüğü için fark etmemiştim. Gerçekten çok güzel bir kızdı ama yaraları acıları vardı buna ramen hayata tutunmuştu keşke bende öyle olsaydım. Zil çalmasıyla düşüncelerimden kurtulup derse odaklanmaya çalışmıştım ama bir türlü odaklanamıyordum aklıma nedense hep beatrix geliyordu ve ona bakıyordum . iki derste de uyumuştu hatta üçüncü derste de uyuyordu fakat hocanın onu azarlamasıyla uykusundan uyanmıştı. Öğle tenefüsü olduğunda bana dönüp
"tanışalım mı" dedi bense ona boş boş bakıyordum"niye öyle bakıyorsun "diye sorunca boğazımı temizledim ve" ne dicez"dedim. "bilmem mesela adın ne dicem galiba hyunjin o çocuklardan öyle duydum" evet anlamında kafamı salladım ve
" buralı değilsin galiba" diye sordum.
"hayır aslında korede doğduk ama ben üç yaşındayken annem babamdan ayrılmış ve amerikaya taşınmış tabi bende onunla geldim" bunu derken yüzünde bir üzüntü vardı baba özlemi vardı bunu en iyi ben bilirdim çünkü bende babasız büyümüştüm. Anladım dercisine ses çıkarmıştım yani mırıltı.
"soyadın ne" diye sordu.
"hwang senin"
"kim"
"ama adın yabancı"
"dedim ya ben koreliyim yani annem buralı ve ilk babam"
"anladım "
"o çocuklar kimdi dün sorcaktım ama"
"boşver ve dün için teşekkür ederim"
"rica ederim hadi bahçeye çıkalım"
"HAYIR" offf aynı hatayı yine yapmıştım ve yine korkutmuştum bu sefer ellerini yukarı kaldırmıştı. Aynı benim gibi davranıyordu. Çok garip hissettirmişti ama korkunçtu da bu korkunç bir refleksti çünkü o an karşındakini de bu sefer acınası duruma sokuyordu.Düşüncelerimden kurtulup nazikçe kollarını tuttum ve
" isteyerek olmadı özür dilerim" dedim. Kollarını yavaşça aşağı indirip.
"özür dilerim anlık bir refleksle oldu yok-"
"biliyorum merak etme o duyguyu o kadar iyi biliyorum ki" ikimizde birbirimize bakmıştık. İlk defa birisiyle kontak yani gözlerimi kaçırmadan bakıyordum. "dışarı çıkmasak olur mu hem sen bişey yedin mi" dedim o ise kafasını hayır anlamdında salladığında " gidip alsana"
"şey yok istemiyorum" bunu dedikten sonra karnı guruldamıştı. O ise kafasını öne eğip bir elini karnına koydu diğer elinide masaya koyup üstüne yattı. Bende yanıma bir tane changbinin zorla verdiği gofret vardı onu çıkarıp beatrixe uzattım ilk başta kabul etmesede zorlamamla kabul edip hızlıca yemişti bu hali çok güzel ve tatlıydı ki ilk defa birisine gülümsemiştim. Tabi kendimi toparlayıp önüme döndüm ama istemsizce tüm ders onu izlemiştim. Ve onunla alakalı herşeyi öğrenmek istiyordum. Ama nerde o ceserat.
Bölümler kısa oluyor ama aklıma başka bişey yok
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
çok tatlı yicem
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
