Jealousy•|•Minsung

Rino#10

Gencler biliyorsunuz deprem oldu ve bende depremden etkilenen 10 ilden birinde yaşadığım için bölüm biraz gecikti kusura bakmayın. Hepiniz başı sağolsun ve hepimize geçmiş olsun umarım hepiniz iyisinizdir.

•∆•

"Minho ne yaptın?!"

"Bak Jisung-"

"Minho!! Benim hayatıma karisamazsin çünkü ben senin hicbirseyin değilim! Yürü git başımdan." Dedim ve Minho'nun benzettiği çocuğun yanına eğildim.

"Kusuruma bakma lütfen. Bu adamla aramızda hicbirsey yok. Kalk seni hastaneye götüreceğim." Dedim ve adamın kolunu kavrayıp kaldırmaya çalıştım. Fakat Minho beni kendine çekip adamı ittirdi.

"Jisung lafımı kesme de sana anlatayım herşeyi-"

"Kes sesini Minho!" Dedim ve Minho'yu ittirip diğer adamı tuttum. Fakat Minho durdu mu? Hayır. Hemen bana uzanıp tek bir haraketle beni kucağına aldı ve koşmaya başladı. Minho'nun guvenlikleride arkamızdan geliyordu.

"Bırak beni Minho! Bana zorla birşey yaptiramazsin!" Dedim ve Minho'nun kucağında debelenmeye başladım. O ise beni inanılmaz sıkı tutuyordu.

"Lan biraksana!" Diye bağırdım fakat yine umursamadi. Etraftaki herkes bize bakıyordu ve bundan rahatsızlık duyuyordum. Minho'da bunu anlamış olacak ki korumalarını yanımıza çağırdı ve etrafımızda barikat gibi durmaya başladılar. Minho'nun beni bırakmayacağını anladığında pes ettim. Beni dışarı çıkartıp arabaya bindirdi ve yanıma oturdu. On koltuklara oturdular ve arabayı çalıştırdılar.

"Peki şuna cevap ver nereye gidiyoruz?"

"Off Jisung. Söylersem itiraz edeceksin."

"Bana nereye gittiğimizi söyle Minho! Eğer soylemezsen kapıyı açıp dışarı atlarım!"

"HAHAHAHAHAHA tamam tamam sakin ol. Neyse benim evime gidiyoruz."

"Ne?! Asla gelmem! Changbin'i arıyorum!" Dedim ve telefonumu çıkartıp Changbin'i aradım. Changbin hemen telefonu açtı fakat Minho telefonu elimden alıp agazimi kapattı.

"Alo Jisung?! Neredesin sen?!"

"Alo Changbin ben Minho. Jisung benimle merak etme diye aradım."

"Neden sen aradın hemde Jisung'un telefonundan?"

"Ah şey...ohm o uyuyor."

"Telefonu Jisung'a ver."

"Ne? Uyuyor dedim ya."

"Yalan söyleme Jisung'un senin yanında uyumak için evden çıkacağını zannetmiyorum."

"Ya uyuyor dedim ya!"

"Tamam evine geliyorum o zaman. Jisung'u alıp gideceğim. Konum at." Dedi ve yüzüne kapattı.

"Küçük çocuk musun sen Minho? Chang'i bile ikna edemedin. Neyse ki kurtuldum." dedim ve omuz silktim.

Minho zorunluluktan konum atmaya çalışırken bende kafamı pencereye çevirip dışarıyı izlemeye başladım.