-"Nehir, nehir, nehir"
-"Heh ne oldu dünya nerde."
-"Ne dünyası Nehir neyden bahsediyorsun."
Dedi Mehmet beni uyandıranda oydu.
Ben kanter içinde kalmıştım.
-"Kabusmu gördün Nehir" dedi Zehra
-"Yok sadece anlamsız bir rüyaydı."
Neyse dediler melek uyanmamıştı. Meleğe ellemek istemiştim ama önümde Vedat vardı.
-"Vedat biraz eğilirmisin." Dediğimdi ilk defa sözümü dinleyip eğilmişti. Ben vedatın üstünden geçip elimi meleğin anlına koyduğumda buz gibiydi sanki bir insana değildi bir buza elliyor gibi hissettim.
-"Melek uyansana, melek." Diye seslendiğimde uyanmadı ve artık gerçekten ölü sessizliği olmuştu. Mehmet ölmüş diye bağırdı, nefes alamıyor diye ekledi. İşte içimi burayı saran gibi bir karanlık sardı. Ne gapıcaktık ben hayatımfa ilk defe ceset görüyördüm. Vedat bana dönerek
-" korktunmu." Dediğinde benim ona verdiğim cevapla herkes şaşırdı.
-" Ben sen değilim." Burada bir kız ölmüş ve onun bana sorduğu soruya bak. Çok saçma. Ama gerçekten çok üzüldüm melek gerçek bir melek olmuştu.
-" Mehmet onu diğer yanına at ve bize dön ceset kokusu çok kokar diye duymuştum." Dedim ve dediğimi yaptı. Bir an hiç beklemediğim bir şey oldu Zehra ağlamaya başladı. "Biz ne yapıcaz" bende onu teselli ediyordum. Oda ne bir ayak sesi birden "bağırın!!!"diye bağırdım. Herkes bağırmaya başladı. Ama o ayak sesi iyice uzaklaşmıştı bizden. Ben telefonumu çıkarıp saate baktım saat sabah 02:09'u gösteriyordu. Arkamdan sesler geliyordu. Arkamı döndüğümde Vedat duvara Eline aldığı bir taşla vuruyordu. Sonra bana dönüp
"Ne bakıyorsun yardım etsene" dediğinde bende elime bir taş almıştım ve bende vurmaya başlamıştım. Kendimi çok halsiz hissediyordum. Anlamını bilmiyorum ama gücüm kalmamıştı. Vedat benim vuruşlarımın yavaşladığını göründe
-"Ne oldu nehir suyuna çöpmü attılar." Dedi
Çok sinirlendim ve hemen Cevat verdim
-" Benim suyuma çöp atmadılar ama ben birazdan saçma esprileri ne devam edersen bu taşı kafana atıcam." Dediğimde yüzünde pis bir sırıtma oluşmuştu. Sanki beni kızdırmaktan zevk alıyordu. Derken bir ses bu zehraydı.
-"Geldiler işte tekrar buradalar." Dediğinde gerçekten umutlanmıştım. Ama o ayak sesleride uzaklaşmaya başlamıştı. Artık hiç ümidim kalmamıştı Mehmet gözüme çarptı birden ağlıyordu evet doğru Mehmet ağlıyordu.
-"Mehmet ağlıyormusun sen." Diye sorduğumda bana yaşlı gözlerle
-" buradan hiç kurtulamayacağız dimi." Dedi ben şok. İlk defa ondan böyle bir şey duyuyordum.
-"Ağzını hayra aç." Dedim " hem erkek adam hiç ağlarmı" diye ekledim.
O sırada Vedat yine sırıttı.
_"Komikmi" diye sorduğumda "komik" dedi. Ve ondan dahada nefret etmeme sebep oldu.
Sonra Zehra bana dönerek
_"Sen okul birincisi değilmisim bir şeyler düşün." Dedi.
Mehmet ve Vedat" ne oluyor abi" gibi bir bakış attılar. Ben şimdi ne cevap verebilirdim ki off.
