Bölüm 1

85 7 44
                                    


Bugün hava soğuk karanlık ve bulutluydu tıpkı hayatımın da böyle olduğu gibi biliyorum hayat zor ve devam ediyor insanlar bazen hatalar yaparlar ve kabullenmek istemezler ama aslında biliyorlar ki ne kadar kabullenmeseler de bir şekilde farkındalar ama ben onlardan farklıyım bir hata yaptığımda kabullenirim neden mi çünkü yaptığım hataların farkındayım ve öncelikle merhaba ben Victoria Pride aslında ismimi pek sevmiyorum sanırım sadece anlamını seviyorum anlamıysa Zafer belki size biraz saçma gelebilir ama galiba tüm özgüvenimi buradan alıyorum insanlar dışardan bakılınca çok soğuk göründüğümü söylerler ama ben onun tam tersiyim ve asla kalbimi dinlemem genelde aklıma göre hareket ederim. Ailem yok aslında eskiden vardı ama beni yetimhaneye bırakmışlar nedenini pek bilmiyorum ben 8 9 aylıkken beni yetimhanenin kapısının önünde ağlarken bulmuşlar 11 yaşımda ise bir aile beni evlat edinmeye karar verdi, aslında en başta çok istememiştim ama özgür olacağımı düşünmek gerçekten huzur verici bu yüzden kabul ettim ve o günden bu güne tam tamına 10 yıl geçti ve şuanda kahvaltı ediyorum yalnız, çünkü üvey ailem erkenden işe gittiler ama bugün benim bir görevim var gerçek ailemi bulacağım ve gerçekten heyecanlıyım ama onları özlediğim veya onları çok sevdiğim için değil sadece merak ediyorum beni neden yalnız bırakmışlar sadece merak ediyorum. İlk görevim eskiden kaldığım yetimhaneme gitmek.

Gelmiştim 11 yılımın geçtiği bu mekana ,evime, periler şatosuna ben bendim ve buradaydım bir anda duygulanmıştım tüm anılarım gözümde canlanmıştı ve hatıralarım hepsi buradaydı fakat biliyordum ki şuanda daha önemli konular vardı ve hemen kendimi toparladım ardından içeri girdim hala anılar canlanmaya devam ederken bacağımda bir şey hissettim ve baktığımda küçük bir çocuk bacağıma sarılmıştı o zaman bende dayanamayıp bende ona sarılmıştım ve bir anda bir kadın gelip çocuğu benden çekiştirip almıştı ardından hemen özür diledi o an anlamıştım ki yetimhanem değişmişti ve ardından ayağa kalkıp resepsiyona doğru gittim
-Merhabalar nasıl yardımcı olabilirim

-Merhaba ben Victoria Pride eskiden bu yetimhanedeki çocuklardan biriydim beni buraya bırakan ailem hakkında bilgi almak için buraya gelmiştim de bana yardımcı olabilir misiniz

-Victoria Pride mı? Efendim sizin adınıza bir zarf var

-Nasıl yani...zarfı açtım fakat zarfın içinde yazı değil bir resim vardı resimde ormanlık bir alanda yanmış bir ev vardı resmin sağ altındaki köşede bir şey yazıyordu ''Sencede cesaretini toplamanın zamanı gelme dimi Victoria''

Korkmuştum hayatımda ilk defa korkmuştum gerçekten çok garip bir histi ve oraya gidecektim ne kadar çok korkuya kapılsam da gidecektim çünkü bu zaferi kazanmam gerekiyordu ve kazanacaktım ve buna inanıyordum.

akşam saat 17:00de resimdeki yere gidecektim, koruyucu aileme yakın arkadaşım Isabell'de kalacağımı söyledim .Isabell beni asla yarı yolda bırakmadı bu yüzden ona olan güvenim tamdı. Bu işleri hallettikten sonra çantamı hazırlamaya koyuldum içine 2 şişe su ,el feneri ve çakı attım sonra yola çıktım.

Ormana çok yaklaşmıştım hatta ağaçlar gözüküyordu yaz olduğundan dolayı hava çabuk kararmıyordu bu açıdan şanslıydım ve artık ormana girmiştim saat 17:33'tü yaklaşık yarım saatte gelmiştim bu benim için iyi bir şeydi ve yürümeye devam ettim orman çok ıssızdı ve korkutucu görünüyordu ne kadar iç açıcı dursa da her güzelliğin bir korkunç yanı vardır. yürürken birden ayakkabıma bir şey saplandı ve baktığımda bir çivi vardı iler de bir kaç tahta parçalarının olduğunu fark ettim ve hava gitgide kararıyordu bende el fenerine geçtim ardından saate baktığımda 18:51 olduğunu gördüm. Yoluma devam ederken sonunda karşıma yanmış ama yıkılmamış bir ev gördüm tıpkı benim gibiydi ne kadar çok acı çekse de hala yıkılmayan ve ayakta kalan biriydi yani bana benziyordu ve koşarak evin yanına gittim kapıyı açtım ve bir anda yere bayıldım ve (sanki bir rüyadaydım ardındansa bir kadını gördüm ve etraf alevler içindeydi kadın birine seslendi bir adama adamın adı Alex ve Alex'sin kucağında bir bebek vardı ve alevlerden kaçıyorlardı kadın bir anda Vıctoria'yı aldın mı diye yakınırken adam bir anda kucağındaki bebeği bırakıp başka bir bebeği kucağına almıştı bebek ağlıyordu ve bir anda başka kişiler gelip o bebeği kaçırmışlardı yakınan kadın tekrar bağırdı)( -VİC-)

Ve bir anda gözlerimi açtım tanımadığım biri bana doğru bakıyordu

-İyi misin yerde bayılmış bir şekilde duruyordun korktum ve yanına geldim.

(Ve bana kalkmama yardım etmek için elini uzattı bense üstümü başımı toplayıp kendim ayağa kalktım)

-İyiyim yanımda beklediğin için sağ ol

(Çocuğun yüzü bembeyaz soluk gibi duran ama dinç bir yüzü vardı ve demir gibi kokuyordu övmek gibi olmasın ama baya yakışıklıydı )

-Buraya neden geldin?

-Aslında biri beni buraya çağırdı

-Hm anladım, hava baya karardı istersen evine dön

-Aslında dönmeyi planlamıyorum

(Bir anda çocuk konu değiştirdi)

-Adın ne?

-Ben Victoria ,senin adın ne?

-Ben Vince daha demin takılıp yere falan mı düşüp bayıldın eğer iyi değilsen seni hastaneye götürebilirim

-Yok ben al mıyım burada eskiden kim yaşıyordu biliyor musun

-Aslında pek bilmiyor- ağğ

(Vince bir anda başını tutmaya başladı ve)

-Gitmeliyiz.(dedi)






🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
Bu benim ilk hikayem umarım tutar ve bunu kitap olarak bastırmak çok istiyorum bazı yerlerde kelimede hatalar olabilir lütfen kusuruma bakmayın diğer bölümlerde onları azaltıcağıma söz veriyorum umarım severek okursunuz......🦋🦋🦋🦋🦋🦋

~Victoria Pride~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin