Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝ Bana olan tek bakışın, yaptığın
bütün iğrençlikleri örtüyor. ❞
Güzel yatağımdan bayır domuzu gibi kalktım. Evin içinde tepinerek mutfağa ilerledim. Ama asla kahvaltı yapmak için değil.
Tabii ki de mutfak camından onun evinin penceresine bakmak için! Belki görünürde gözlerim şenlenir diye yaptığım küçük eğlenceler falan filan.
Onun camından gözlerimi ayırmadan tezgahın üstündeki portakala uzandım. Yavaş yavaş soyup bölmeden ısırdım. İzlediğim camdan bir anda Mahito belirdi. Tabi beni görmüyordu çünkü ben perdenin arasından bakıyordum. Portakalımı büyükçe tekrardan ısırdım. Hayat güzeldi.
Mahito üstündeki kıyafetini çıkardı. Çok heyecanlıydım. Öne doğru uzanıp bir şeyi çevirdi. Sanırım baktığım taraf banyoydu. Tahminlerimce camın önündeki küveti dolduruyordu.
Banyo camını benim bakmam için geniş yapmışlardı eheh. Mahito elini beline atıp pantolonunuda çıkardı galiba. Öyle tahmin ediyordum çünkü cam o noktada bitiyordu, göremiyordum.
Küvete girdi. Tabi o anda benim beynime ve kalbimede ağrılar giriyordu. Sadece cama yaslanmış saçlarını görebiliyordum. Olsun o da bir şeydi.Hem de çok güzel bir şey.
Portakalımı bitirip kabuğunu çöpe attım. Gözüm Mahito'nun mavi saçlarındaydı. Eliyle ara sıra karıştırıyordu.
Her şey çok iyi gidiyor diye içimden geçirirken Mahito kafasını yavaşça çevirdi.
Benim kendisine baktığımı gördü.
Saçım başım dağınıktı. Su aygırı gibiydim. Tam onun küvetine yakışır cinsten.
NE DİYORUM BENNN!! BAKIŞTIK LANNNN.
Kafası hala bana dönüktü ve ben donmuştum. REZİLLİKTİ!!!
Utancımdan hareket edemiyordum. Gözlerim Mahito'nun dudaklarına kaydı. Sırıtıyordu. Hiç acımaz, öldürürdü yani sonuçta baktığım bir insan değildi. O BİR LANETLİ RUHTU.
Bu yüzden kafa dengi olmam gerekiyordu. Hemen elime geçen büyükçe bir portakalı elime aldım ve penceremin camını açtım. Ona doğru bakarak camını açmasını işaret ettim
Hafifçe doğrulup camı açtı.
"Atıyorum sıkı tut." dedim ve portakalı ona doğru fırlattım.
Havada yakalayabilmişti.
"Ne yapacağım bunu?" dedi bana.
Benimle konuştu!!!
Ahhh,, sesi çok tatlı ve rahatlatıcıydı. Biraz da ürkütücü...
"Götüne sokacaksın,, YİYECEKSİN BAŞKA NE YAPABİLRİSİN?!" dedim rahat ve umursamaz davranarak.
Mahito bana iyice bakıp "Sağol." dedi,, Yani ölmemi istemiyordu! İşte ilk adımı geçmiştim. Yaşayacaktım ben.
Ardından camı kapatıp geri oturdu küvete. Daha fazla bakmayacaktım. Hemen perdeyi çekip goril taklidi yapıp sevinç kutlamaları yaptım kendimce.
