Denek~ (Mentor x Yn)

Bölüm 16: ...

Yn'den~

Çok garip hissediyorum. Gözlerimi açmak çok zor geliyor. Açmaya çalışıyorum ama açamıyorum. Hareket edemiyorum. Ama biliyorum, yaşıyorum. Hissediyorum bazı şeyleri. İlk başta duymaya başlıyorum.. biri.. kim olduğunu anlamıyorum.. sesi.. çok tanıdık... gözlerimi açıp onu görmek istiyorum ama yapamıyorum. Bende tamamen bırakmaya karar veriyorum. Bir nefes verdim. Gözlerimi açma çabasını bıraktım. Hala dinleyebiliyordum etrafı. Ama farkındayım, hava daha aydınlanmamış. Demek ki sadece 1-2 saat geçmiş. Ali'mi geri istiyorum. Burda olmasını istiyorum. Başımı tekrar okşamasını istiyorum. Sonra bir koku alıyorum. Lavanta kokusu. Gözlerimi açmak istiyorum. Son bir kez daha deniyorum  açmayı. Başarıyorum da. 

Yn- E-Emre..?

Emre- sonunda gözlerini açtın! N-ne oldu sana böyle!

Yn- bir şey olmadı..

Yn- sadece uyumak istiyorum..

Emre- güzelim bende kal kapatma gözlerini!

Yn- ama..

Emre beni kucağına alıyor. Nereye gittiğimi bilmiyorum. Ama sadece güvende olduğumu düşünüyorum. Gözlerim ağrıyor. Burnum da karıncalanıyor. 

Hürkan- iyi mi? Gözlerini açtı mı?

Emre- evet ama çabuk sür arabayı!

Hürkan- tamam tamam!

Ve araba biraz daha hızlandı. Neler olduğunu hala anlamıyorum. Sadece gözlerim kapatmak istiyorum. 

Yn- gözlerimi kapatsam olmaz mı..

Emre- yapma nolur.. böyle yapma..

Sesim çok zayıf çıkıyordu. Titreyerek ve kısık. 

Yn- ama gözlerim.. 

dedikten sonra tekrar burnum kanamaya başladı. 

Emre cebinden bir peçete çıkardı. Burnuma koydu. Ben ise sadece yatıyordum. Gözlerimle tavanı izliyordum. Aslında şu an oturur pozisyonda olmam gerek. Bunu ikimizde biliyoruz ama kalkacak durumda değilim. 1 günde nasıl bu hale geldim bilmiyorum. Ama ekipten herhangi birine olsa da aynısı olurdu. 

20 dakika sonra bir yere geldik. Ben ayakta durmaya çalıştım. Çok kötü değildim. Emre'den destek alarak yürüdüm. Merak dolu gözlerin içine girdim. Hepsine ayrı sinirliydim. Ama kızacak halim yoktu. Ama yine de bir kaç şey söyledim. 

Yn- siz.. ne demeye.. beni yanınıza almıyorsunuz..?

Sesim hala yorgun ve titreyerek çıkıyordu. Bu benim umrumda değildi. Ama ekip endişelenmişti. 

Hürkan- Yn sen iyisin değil mi?

Yn- ben.. size başka bir şey sordum.

Ömer- yüzünde kan var..? 

Yn- lütfen.. daha fazla sinirimi bozmayı bırakın ve şu.. lanet soruma cevap verin.

Kaan- biz sen telaşlanırsın diye getiremedik..

Yn- telefonum.. sizde mi?

Hürkan- bende.

Yn- sen ne demeye aldın telefonumu peki?

Hürkan- ...

Yn- siz ne tür saçmaladığınızın farkında mısınız? Korkudan ölüyordum dün gece! 

Hürkan- ben-

Yn- NE DİYECEĞİNİZ UMRUMDA DEĞİL SADECE NASIL ALİ BU HALDEYKEN BANA HABER VERMEZSİNİZ? O BENİM EN DEĞERLİLERİMDEN! BUNUN FARKINDASINIZ AMA BANA HABER VERMEDİNİZ!?