Hangi çocuk ister ki kırlarda koşup arkadaşlarıyla oynamak yerine;silahlarla koşmayı,bombalardan kaçıp hayatta kalmaya çalışmayı.Sabahları alarmın sesiyle uyanmak yerine;mermi sesleriyle uyanmayı.
Okulu sevmediğini sıkça dile getirme hatta okula gitmeme şansımız bile varken, onların içinde bulunduğu duruma karşı,ağızlarını açma şansları bile olmadığını düşündünüz mü?
Ufacık bir kaza geçirdiğimizde çok üzülen annelerimiz;orada çocukları ölünce annelerinin ne hissettiğini bilebilir mi?
Hiçbir zaman düşünmedik ve düşünmeyeceğiz bizden kötüleri.Anlamayacağız öksüz,yetim,sakat,yatalak kalanları...
