Utangaç Şair

38 9 12
                                    

Sana: Dahyun Dahyun Dahyun!

Sana, sınıfın kapısından girer girmez sıra arkadaşını yemek yerken görünce heyecanlanmış, koşarak ona doğru gitmeye başlamıştı. Çünkü dün o hasta olduğu için oldukça endişelenmişti, hatta birkaç kez evine gitmeyi istemişti ancak kapıdayken vazgeçip geri dönmüştü. Sana'nın bağırmasıyla irkilen Dahyun, kapıya baktığında ve üzerine doğru koşan bir Sana gördüğünde gözleri şaşkınlıkla açılmıştı. Sana Dahyun'un üzerine atlayıp iyi mi diye kontrol etmişti onu. 

Sana: Daha iyisin değil mi? İyileştin mi? Tamamen iyileşmeden okula gelmeseydin keşke. 

Dahyun: İyiyim Sana, lütfen üzerimden iner misin? Gerçek anlamda. 

Sana Dahyun'un kucağına oturduğunu fark etmemişti. 

Sana: Özür dilerim. Ama çok korktum! Benim yüzümden hasta oldun. 

Dahyun: Saçmalama, seninle alakası yok. Hem iyiyim şu an, bence önemli olan nokta bu.

Sana: Biricik sıra arkadaşıma bir şey olsaydı ne yapardım ben? 

Dahyun: Benimle tanışmadan önce ne yapıyorsan onu. 

Sana: O günlere geri dönmek istemiyorum. O zamanlar sadece baterim ve gitarım vardı beni anlayan. Şimdi sen de varsın ve bu mükemmel bir şey! 

Dahyun: (kızardı) Teşekkür ederim. Arkadaşlar bu günler için vardır. Aynı zaman da yarınlar için de! Hihi. 

Sana: Bu kelime oyununu beğendim. 

İkisi bir süre sessizlik içinde kalmışken, birdenbire akıllarına gelen şeyler ile aynı anda konuşmaya başlamıştı.

Sana&Dahyun: Sana bir sürprizim var! (ikisi de güldü) Önce sen söyle. (tekrar güldüler) Hayır önce sen.

İkisi de gülüp birbirine baktı. 

Dahyun: Lütfen önce sen söyle. 

Sana: Tamam.. Senin okuman için bir manga getirdim! (çantasından çıkardı) İşte serinin ilk kitabı burada!

Dahyun: (gözleri doldu) Aww teşekkür ederim.. (mangayı eline alıp inceledi) Gençlik Yolculuğu hmm? 

Sana: Umarım beğenirsin, beğeneceğini düşünüyorum. Açıkça romantik kitaplar okumayı sevdiğini gördüm, yani kitap okuma saatinde getirdiğin çoğu kitap romantizm ile alakalıydı bu yüzden bu mangayı seçtim. 

Dahyun: İnan bana bunu zevkle okuyacağım. Hem konusunun ne olduğunun bir önemi yok, sen benim için seçmişsin, bu da onu özel ve güzel kılar. 

Sana: (kızardığını belli etmemeye çalıştı) Eheh... Peki benim sürprizim nedir? 

Dahyun: Ah evet. (cebinden küçük bir kağıt çıkardı) İşte şiirin. Ama okuldayken okuma! 

Sana: Yaa, niye? 

Dahyun: (elini ensesine attı) Çünkü yeteri kadar iyi sayılmaz ve aynı zamanda utanıyorum.

Sana: Ne demek "Yeteri kadar iyi sayılmaz"? Kızım, tıpkı senin de söylediğin gibi, bu şiir benim için çok özel ve güzel! 

Dahyun: Ah peki peki. Okuyabilirsin ama kimsenin görmesini ya da duymasını istemiyorum.

Sana: Nasıl istersen.

Sana katlanmış kağıdı açıp şiiri içinden okumaya başladı. 

"Uzaktan Gelen Kelimeler

Biliyorum, biliyorum
Bildiğini biliyorum
Sevdiğimi biliyorum
Senin olduğumu biliyorum

Sayıyorum, sayıyorum
Saatleri sayıyorum
Günleri sayıyorum
Kelimelerini sayıyorum

Geliyorum, geliyorum
Senin için geliyorum
Huzura geliyorum
Birliğimize geliyorum

Seviyorum, seviyorum
Tenini seviyorum
Benliğini seviyorum
Her hâlini seviyorum

Biliyorum, biliyorum
Bildiğini biliyorum
Sevdiğini biliyorum
Sevimizi biliyorum
                                     -Sevimize iyi bak."

Sana: Vay canına! Bu harika olmuş!

Dahyun: Abartma, amatörce birkaç kelime sadece.

Sana: Sen kesinlikle şair olmalısın! Acayip bir yeteneğin var! 

Dahyun: (kızarır) Teşekkür ederim ama bu kadar abartma lütfen. 

Sana: Şiirlerini herhangi bir yerde yayımlıyor musun?

Dahyun: Hayır tabii ki! Bu çok utanç verici!

Sana: Kızım manyak mısın sen? Bu yeteneği herkesin görmesi gerek. Düşünsene ünlü bir şair olmuşsun, herkes seni tanıyor, senden imza almak istiyor...  Acayip güzel değil mi? 

Dahyun: Eh, yani. Sadece bu tarz bir şey için doğru kişi olduğumu pek zannetmiyorum. Çok fazla tanınmayı istemem. Öldükten sonra ünlü olmayı isterim ama, öylesi daha güzel. 

Sana: Ben öyle düşünmüyorum pek. Mesela ben sıradan bir baterist olmak istemiyorum, en iyisi olmak istiyorum!

Dahyun: Ben seninle olduğum sürece, diğer insanların beni tanımasını önemsemiyorum. 

Dahyun Sana'ya manidar bir bakış attı, Sana oturduğu yerde sessizliğe gömüldü. 


DrummerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin