Kerem ile Zeynep... Zeynep işkolik ve muazzam titiz bir bayan ve Kerem tembel, duygusal bir adam. Ve bugün yaklaşık 1 saat 2 dk 53 saniye, 54 saniye,55 saniye... önce. Şoku hala üzerinden atamayan bu yeni boşanmış genç bireyler dosdoğru evlerine gittiler.Ve ikisi de kendi evine gittiği için şu anda aynı evdeler. Ve...
-Defolsana şuradan! Eşyalarımı toplayqcağım.
-Hayır sana ne sa-na-ne? Benim de evim değil mi burası be kadın!
-İyi öyleyse ben şimdi çıkıyorum dışarıya. Sana da yarım saat veriyorum. Çabuk eşyalarını topla ve çek git!
-Yaa hanımefendi peki sen?
-Ben mi? Ben de gidip annemi arayacağım ve onu buraya çağıracağım. Biz ikikiz de onunla berabaer gül gibi geçinip gideriz artık!
-Neee, buraya mı yerleşeceksiniz hanımefendi? Kusura bakmayın ama bu evin yarısı da benim yani! Ben de burada yaşıyacağım.
-Saçmalama! Bu dediklerinin tek sebebi inat!
-Hıı, tabi tabi! Aaa anneciğim hoşgeldin!
Veee sahneye Hatice hanım girer. Kurgu!
-"Hoşbulduk oğlum, aslanım." Hatice Hanım birden irkilerek iğrenç bir hamamböceğine bakıyormuş gibi iğrenerek baktı ve biricik oğluna eğilerek:
-"Yavrum bu pis kızın ne işi burada"dedi. Adeta sessiz bir çığlık attı. Ve delice bakışlar yöneltti Zeynep e.
-"Size de merhaba Hatice Hanım!"
ZEYNEPİN AĞZINDAN
Bana o muşmula suratını ekşiterek ve adeta tiksinerek baktı. Lanet olsun seni tanıdığım güne der gibiydi.
Ayy Allahtan benim kocam-eski kocam-akıllı da işi uzatmadı. Oyy canım benim ya... Giderken bana bi bakışı var. Of! Ay ne diyorum ben be? Ayrıldık biz! Hemde sur bi bakayım şu saate, hıh 1 saat 27 dk önce boşandık. Neyse şu annemi de bir arayayım. Gelsin. Öğhhfhğh! Uykum da çok geldi. Bir de bu saate. Daha saat sabah 11.36. Yarında iş yok öf be!
KEREMİN AĞZINDAN
Ayh! Anneme bazwn ben de gıcık oluyorum! Annemin evine gittiğimizde yine beni sıkıştırdım. Daha boşanalı 1,30 saat anca olmuş, kadın bana hala komşunun kızı Buse ile evlenmemi söylüyor. Ben de aldım bohçamı çıktım evden. Artislik yapcam diye cüzdanımı da almamışım. Otele motele de gidemem. Tek bir çarem kalıyor geriye, asıl, eski ya da eski karımın olduğu o eve gitmek! Yürüyerek gitsem 1 saat anca sürer...
Vardım eve şükür! Anahtar her zamanki yerinde:paspasın altı. İçeriye girdim. Şöyle hafifçe bi "huhu"dedim. Ses gelmeyince içeri girdim. Sessizce üst kata süzüldüm. Yatak odasına girdim. Zeynep uyuyordu. Kafasına dek çekmiş yorganı da. Horul horhl da horluyor. Benim bildiğim Zeynep uyurken horlamaz ki! Neyse işte ben de girdim yattım yanına.
VE SABAH!...!
-Ağhhhhhfğhh!
Ağhhhhğhfhhğfh!
-Noluyo burada be? Kerem, anne! Noluyo lan burda?
ARKADAŞLAR LÜTFEN HİKAYEMİ OKUYUN. UMARIM BEĞENMİŞİNİZDİR. YAKINDA YB GELİR. DİĞER HİKAYELERİMİ DE OKURSANIZ SEVİNİRİM. YAKINDA MULTİ DE EKLERIM BYYY! Muck☺
