why? 《heehoon》

~1~

Sunghoon, derin bir nefes vererek kafasını bilgisayardan kaldırdı. Mutfağa gidip kendisine soğuk kahve yapmak için buzluktan birkaç buz çıkarttı. Elini hissetmemesine sebep olan buz küplerini bardağa atıp, ellerini ısıtmak için yumruk yaptı. Kahve koyup erittikten sonra üzerine süt ekleyip karıştırdı. Kapının çaldığını duyunca kapıya adımladı.

"Uh, berbat görünüyorsun." Dedi Jungwon içeriye adımlarken. "Hala proje için mi çalışıyorsun?" Derken oturma odasına ilerlemişti. 'Neden geldi?' Diye söylenerek mutfağa ilerledi Sunghoon. Mutfaktan kahveyi alıp Jungwon'un yanına geçti. "İster misin?" Dedi bardağı uzatırken. Jungwon Sunghoon'un elindeki bardağı aldı. Bir yudum alıp yüzünü buruşturdu.

"Olmamış mı? " Dedi Sunghoon.

"Şeker atsak daha iyi olur." Jungwon mutfağa gidip geri döndü. "Şeker kullan biraz, ruhsuz Sunghoon!" Sunghoon duyduklarına göz devirdi. Jungwon ise koltuğa oturup kahveyi yudumladı ve Sunghoon'a baktı.

"Hepimizi kovdun ama ben senin iyi olduğunu düşünmüyorum."

Sunghoon'un duymaktan bıktığı kelimeler kulaklarına dolmaya başlayınca derin bir nefes verdi. Şu konu olmasa arkaşları ile muhabbet bile edemeyecek miydi?

"Yine mi aynı konu Jungwon? Git buradan." Sunghoon ayağa kalkıp hala oturan Jungwon'a baktı. Bıkmıştı. Jungwon derin bir nefes verdi.

"Hala Heeseung'u sevdiğini hepimiz adımız gibi biliyoruz. Bu inat sadece sana zarar veriyor. Bizi dinle artık, daha kötü olmanı istemiyoruz." Sunghoon hafifçe güldü. Heeseung'u sevdiğini kendiside biliyordu. Zaten sorun hala onu sevmesiydi. Ama tabii ki bunu dile getirmek dahi istemiyordu.

"Hayır. Ve şimdi evimden gidiyorsun." Dedi Sunghoon Jungwon'a bakarken. Jungwon ayağa kalkıp koridorda kayboldu. Ardından Sunghoon dış kapının sesini duyunca titrek bir nefes verdi.

"HEPİNİZ AYNISINIZ İŞTE!" Diyebilmişti sadece. Gözü hafif bulanıklaşırken kendisini koltuğa attı. "Hepinizin düşündüğü tek şey ortamınız... Hiçbirinizin umrunda olan ben değilim." Ardından tüm gözyaşlarını bırakmıştı. Dayanamıyordu.