Okumaya başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz.
Yorum yapmayı ve aşağıdaki yıldızı turuncuyla
doldurmayı unutmayın !iyi okumalar <3
~
KarBeyazı: Günaydın. (07:30)
KarBeyazı: Bugün geliyorsunuz değil mi İstanbul'a? (07:30)
Güneş_Işığı: Günaydın ve eveett! (07:46)
Güneş_Işığı: Biraz geç cevap verdim kusura bakma anneme yardım ediyordum.
KarBeyazı: Sorun değil.
Güneş_Işığı: Bunun imkansız olduğunu bilmeme rağmen sanki seninle karşılaşacakmışız gibi hissediyorum.
KarBeyazı: İnanır mısın ben de öyle hissediyorum.
Güneş_Işığı: Ben sana müsait olduğum zaman mesaj atacağım tamam mı?
KarBeyazı: Vardığınızda mesaj atsan olmaz mı?
Güneş_Işığı: Olur olur.
Güneş_Işığı: Yazarım ben sana kuzenimle
özlem giderdikten sonra.Güneş_Işığı: Bugün dört hafta olmuş biliyor musun biz tanışalı?
KarBeyazı: Sanki daha uzun süre olmuş gibime geliyor.
KarBeyazı: Daha önceden tanışmışız gibi.
KarBeyazı: Çok güzel vakit geçirdik seninle.
KarBeyazı: Seninle konuşurken zaman nasıl geçiyor anlamıyorum ben.
Güneş_Işığı: Sen böyle konuşunca mutlu hissediyorum.
KarBeyazı: Hep mutlu ol.
KarBeyazı: Arayabilir miyim?
KarBeyazı: Müsait misin şu an?
Güneş_Işığı: Evet, arayabilirsin.
❄️
Güneş'den...
Bugün normalde olduğumdan daha mutluydum. Enerjik ve mutlu bir yapım vardı. Ne olursa olsun enerjimi koruyabiliyordum. Üzülsem de bunu belli etmiyordum.
Bugün normalde olduğumdan daha mutlu olmamın sebebi Savaş'dı. Savaş'la 4 haftadır konuşuyorduk fakat bana daha uzun bir süredir tanışıyormuşuz gibi geliyordu. Onunla o kadar çok vakit geçirmiştim ki. Birbirimizi göremesek, yan yana olamasak bile tüm zamanımı ona ayırıyordum. Yan yana değildik ama sanki hep yanımdaymış gibiydi. Bunu bana hissettiriyordu.
Çocuk yanım onun yanında kendini belli ediyordu. Ona bağlanmıştım bile. İnsanlara çok hızlı bir şekilde bağlanabiliyordum ve bunun bir sebebi vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARBEYAZI | yarı texting
RomanceBizi artık hiçbir şey yan yana getiremezdi. Ne bir uçak, ne bir metro ne de tren; hiçbir şey bizi bir araya getiremezdi.