//Selam ben Doğa, 16 yasindayim hikayemi okudugunuz icin tesekkurler iyi okumalar...//
O GÜN... O gün Teyzemin kızına yani kuzneime ziyarete gidicektik. Bunun icin ne kadar mutlu oldugumu anlatamazdim cunku kuzenim Gülsahi cok ozlemistim oda beni ozluyordu bunu çok iyi biliyordum. Bunun icin onu aramaya karar verdim..
Dıııd.....Dıııd.... "Aradiginiz kisiye suanda ulasilamiyor" Anneme döndüm: -Anne? *Annem cevap vermiyordu* Kolunu dürttüm ve Biraz daha yüksek sesle: ANNE? Annem gözlerini diktigi noktadan cekti ve -Efendim kizim" dedi Hic birsey olmamis gibi... -Anne ne zaman kuzenim Gülşahın evine gideceğiz? -kızım bu akşam gemiye biniyoruz. -Olmaz! OLMAZ! *Annem telaslandi ve sordu:* -kızım ne oluyor?? -anne benim korkum var 5 dakika kalamam o gemide!! -Ahh kızım bu muydu..
Aksam: Itirazlarima ragmen suanda gemideydim kotu birşey olacağını hissediyordum...
Akşam saat 02.00 oldu Saat 03.00 oldu Saat 04.00 oldu...
Herkes yatmisti ben ise hala disariyi izliyordum... Biranda Kaptan bana seslendi: -Blablablablablabla? BLA! BLA! aynen böyle geliyordu sesi geminin altindaki suyun sesine odaklanmıştım tek duyduğum her dakikada denizin biraz daha ses çıkarmasıydi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biranda o seslerden koptum ve kaptana döndüm Kaptan gemiyi hızlı ve telaşlı bir şekilde çeviriyordu
-Kaptan ne oldu!? Kaptan -Seni APTAL KIZ gemi batıyor!! Herkesi uyandır!!
Denize kısa bir bakış atıp hemen aceleyle herkese durumu anlattım ve uyandırdım onları.
Herkes ağlıyor bagırıyor, ben ise denize bakıyorum. daha doğrusu ■ GEMININ BATIŞINA■
