Adada hayatta kalmak

Gemide 2. gün

Herkes bağırıyordu
Benim korkum yuzunden yüzüm sapsarı kesilmişti ve nefes almakta gucluk cekiyordum
Annem: Doğa kızım! Kızım!!
-efendim
Annemin sözünü gemi iki ayrı parçaya bölmüstü aynı titanicte oldugu gibi gemi bolundu ve geminin sol ucunda bulunan tek kisi olan ben annemin gozlerimin onunde gemiye batmasi sokuyla nefes alamadim.

Bir anda ayaklarim yerden kesilde ve gozlerim karadi ve artik kendi siyah gezegenimdeydim

Napiyorum ben burada??
Etraf bombos ama ben bagiriyorum
Aglamaya basladim korkudan tir tir titriyordum sanki gorüşürüz dermişine gözlerimi açtım bir anda BUUM!
Kimse yok mu???!