Bugün günlerden Pazartesi.Pazartesi günü herkesin lanetli günü olsa bile sırf Kaan için pazartesi benim favori günüm.Okullar tatil olduğunda üzülüp günlerce depresyona girdiğimi söylememe gerek var mı ? İstiklal Marşı için sıra olduğumuzda onu kesmek ise en büyük hobim.
Sabah kalkıp saçımla uğraştım.Hafif bir makyaj yapıp okul formamı giydim.2-3 bileklik ve saat veee işte hazırım.Fena olmadım aslında.Kahvaltıya indiğimde annem güler yüzle karşıladı beni."Hadi Doğa'cım masaya gel."
-Tamam anne geldim.Eda nerde ?
+Uyuyor kızım.Dün zar zor uyuttum.Diş çıkarmaya başlıyor,çok huzursuz.
Bir kaç zeytin ve domates atıştırıp kahvemi bitirdim ve hemen servise koştum.Kaan'la aynı serviste olmam benim için büyük bir avantaj.Servise bindiğimde fark ediyorum ki kedimiz Duman benimle birlikte servise binmiş.Aman Allah'ım.Kaan Duman'ı yanına çağırdı.Duman ise sanki Kaan'ı tanıyormuş gibi hemen yanına gitti.Bende Duman'ın yanına gitmiş gibi yapıp Kaan'ın yanına oturdum.Sonra görüyorum ki servis hareket etmiş hatta ve hatta okula gelmişiz.Kaan bana Duman'ı verip "Çok tatlı bir kedin varmış" dedi.Teşekkür edip Duman'ı aldım.Hemen annemi aradım "Annee Duman okula geldi gelip alır mısın hemen.LÜTFEN!?
Annem yarı sinirli bir sesle "Annecim Eda çok ağlıyor şu an getiremem.Sen öğlen yemeğine gelirken getirirsin hadi görüşürüz iyi dersler."
Of şimdi ben bu kediyle ne yapıcağım?Derslere girmem lazım.Bugün ki dersi olan öğretmenlerime durumu izah ettim.Çok şükür ki tüm öğretmenler izin verdi.Dumanla 4 ders saati geçirmek tam bir işkenceydi.Dersin tam ciddi yerinde "Miyavvğğ "Diye ses çıkarıp beni utandırması çok kötüydü.Oh be ! Öğlen arası oldu.Servise bindiğimizde Duman eve kadar Kaan'ın kucağında geldi.Ve bizim eve geldiğimizde "Afiyet olsun prenses!" dedi.Aman Allah'ım PRENSESS DEDİİ.
