Ve sevgilm aylarca çok mutluyduk sadece benim ve senin arada yaşanan küçük triplerimiz dışında kavgamız olmadı. Olmazdı da.
O gün hayatımın kabusuydu.
Çok mutluyduk aslında. Toman için lider vekili olmuştum. Ve hep beraber dışarıdaydık. Ellerimin birbirine kenetliydi. Ruhlarımız birbirine bağlıydı.
Ta ki silah sesi duyulana kadar. Bana sıkıca sarıldın. Bana zarar gelmesin diye sıkıca sarılmıştın ve asla açamıyordum bana kenetlenmiş kollarını.
Sonra üç el silah sesi duyuldu. Biri kalbine isabet etti. Kanların benim her yerimdeydi. Kucağımda, sen benim kucağımda son nefesini verirken bile elimi bırakmadın.
Genç kız mezarın önünden kalktı ve biten hikayede uzun zaman sonra ilk defa ağladığını fark etti. Elindeki Kei'nin vurulduğu tabanca ile mezarın başını okşadı.
"Zaten çok yaşayamam Sevgilim, ancak ben daha fazla beklemek istemiyorum. Senin yanında ellerimizi kenetlemek istiyorum Kei."
Son kez derin nefes aldı ve yaşamasına bile şans tanımamak için boynuna paralel şekilde çenesine doğru tabancanın pinini çekti.
Ve doğduğu gündeki, yaşadığı, üzüldüğü ve şuan yani öldüğü an yine bir sakura yaprağı burnunun üstünden yere doğru düştü.
Genç gözünü yumarken yüzünde şevkatli bir gülümseme vardı.
Ve onlar cennette ellerini bir daha bırakmayacak şekilde kenetledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kiraz Ağacı//Baji Keisuke
FanfictionBAJİ X READER//ANGST! "Sakura yaprağı düştü yine gözlerinin önüne."