Herzaman ki gibi saçına taktığı kurdeleleri çıkarıp oynamaya başlamıştı. Başka birşeyi olmadığına şaşmamalıydı çünkü zaten evi ara sokakların ta kendisiydi. Orada ne bulabilirdi ki? Belirli bir evi, aile ortamı hiç olmamıştı; zor yaşam tarzında geçinirken bile açlıktan ölme riski fazlaydı.
Artık on altı yaşındaydı ve iş bulmak kariyer yapmak onun da hakkı sayılırdı ama her gittiği ilanlarda kurallar hep önüne bir engel olarak ortaya çıkıyordu.
Belki de zerre kadar olan hayallerinden de -ki bu kariyer meselesi oluyordu- on sekizine kadar vazgeçmeliydi. Bu kuralların gerçekleşmesinin sadece bir çözümü mü vardı? belli ki oda şanstı.Ama onda o da yoktu. Birkaç kitapta okusa yeterli olurdu değil mi?
Yüzündeki bazı kara lekeler onun pis biri olduğunu çok açıkça belli ediyordu. Bırakın banyo yapmayı su içmek için bile bir damlayı çok zor buluyordu. Onu görenler küçümsedikten sonra gülerek onun tarafından uzaklaşıyordu halbuki gülünecek ne vardı? Sorun pis ve acınası bir halde olmasımıydı? O da isterdi yakışıklı bir sevgili,güzel kıyafetler ki bazı kızların üstündeki şortlara ağzı sulanarak baktığıda bir gerçekti.
Ama şunu anlayamıyordu bir türlü; onu bu yaşına kadar getiren, bir tabak yemek bile olsa yediren ve içiren, o sürekli gece gelen siyah kapşonlu adam da kimdi? Ya ailesinden biriydi ya da ona acıyan zavallı bir züppe.
Devam etsem mi bilemedim. Ama siz beğendiyseniz, aklımda çok acayip bir kurgu var ve eminim ki bu hikayemi diğerlerinden daha çok seveceksiniz. Vote ve düşüncelerinizi sabırsızlıkla bekliyorum :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dans Eden Kelebek
Teen FictionKimsenin soluyamayacağı bir ortamda küçükken yaşamla cebelleşen bir kızdı o. Fakat bir gün şans kapısını çalmış, dans okulunu kazanmıştı. Kariyer kurmak isteyen mantığı onu aşka itikleyip, bu olanağı da kaybetmesine göz yumar mıydı? Yoksa kalbini so...
