hoofdstuk 8

1 0 0
                                    

Storm p.o.v

Ik ben blij dat me zus zo goed kan liegen. De verpleger kijkt haar aan en knippert even met zijn ogen om zijn aandacht af te leiden. Ik snap wel dat bijna elke jongen naar mijn zus kijkt. Zonder haar bril is ze echt mooi als ze wil. Meestal probeert ze dat niet omdat ze niet weet dat ze zo mooi is. Met haar prachtige blauwe ogen en kort warrig blond haar lijkt ze net een vreemde die alles weet over jou maar jij niks over haar en ik kan je vertellen dat de meeste jongens daar op vallen. Ik ook eigenlijk maar ik zou nooit op mijn zus vallen ook al is me zijn stiefzus. ' Jullie mogen wel mee als jullie willen?' Ik kijk mijn zus aan. Ze knikt dat het goed is. ' oké, kom maar mee dan.' En we lopen achter hem aan naar de ambulance. Ik zal als eerste in en help daarna mijn zus. Mijn zus gaat naast de jongen zitten en pakt zijn hand. Dit is echt wel raar mijn zus is nooit zo close met iemand geweest. Dan gaat de ambulance met spoed naar het ziekenhuis.

P.o.v Kate

Ik kijk naar de jongen die me geholpen heeft. Ik pak zijn hand vast en knijp er zachtjes in. Mijn broer kijkt me raar aan. Vast omdat ik zijn hand heb vastgepakt. Ik wist niet wat me bezielde. Ik laat zijn hand snel los en bloos een beetje. Ik hoop dat hij het gaat halen en bij ons gezin gaat horen.

Hé lezers als je dit leest. Ik ben heel erg blij dat er überhaupt mensen dit hebben gelezen en ik hoop dat er nog meer mensen gaan lezen♡;-) vote ook alsjeblieft






Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jun 26, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Een bevroren hartWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu