თავი 18

843 48 52
                                    

მე ჯონქუქისგან ვარ ორსულად!"ბოლო ხმაზე წამოიძახა მინამ

-შავთმიანს ხელი გაუშეშდა მინას პირთან,გულის ცემა აუჩქარდა და თეჰიონს გაშტერებული უყურებდა.იმწამს მხოლოდ თეჰიონის ფიქრებს კითხულობდა

-თეჰიონი სიტყვას არ ძრავს, ასე ცუდად ჟღერს,უფრო ვერ ძრავს რადგან არშეუძლია, გონია რომ ენა გადაყლაპა და ვერ ლაპარაკობს.უცებ მის ლამაზი თვალებიდან ცრემლი მოგორავს,როგორ იკვლევს გზას მის ლოყაზე შემდეგ ყელზე და ბოლოს როგორ შეიწოვა მისი ძვირადღირებული ცრემლი ქსოვილმა.

-შავთმიანმა ამის დანახვისას თეჰიონისკენ დაიძრა.მისი სახის ხელებში მოქცევას აპირებდა მაგრამ თეჰიონმა ხელი კრა და წააქცია

-გადი!!ბოლოს ხმაზე დაიყვირა.კიდევ ბედავ და მეხები?

-თეჰიონ ყველაფერს აგიხსნი

-რაუნდა ამიხსნა?იმხელაზე ყვიროდა მთელ მეზობლებს ესმოდა ხმა

-დაწყნარდი

-დავწყნარდე??ამას მეუბნებიი რომ დავწყნარდეე??

-კიდევ ერთხელ სცადა თეჰიონთან მისვლა მაგრამ ამჯერად,თეჰიონის მუშტი იგრძნო სახეზე.ამის გამო ტუჩუდან სისხლი წასკდა, წაბარბაცდა მაგრამ თეჰიონისკენ ისევ დაიძრა,ისევ მუშტი მიიღო.მესამედაც წავიდა ამჯერად ხელი კრა და კედელზე მიანარცხა

-ჯონქუქ ჩემ მოთმინებას ნუ ცდი,სახესთან ახლოს ელაპარაბოდა,ხელები მის მაიკაზე ქონდა მოჭერილი და მკაცრად ელაპარაკებოდა.შავთმიანი თეჰიონის დასევდიანებულ შავ თვალებს ვერ აშორებდა თვალს,მისი თვალებიდან ყველა ტკივილი იგრძნობოდა.

-თეჰიონი ვერიჯერებდა რომ ის მისი სიყვარული მამა გახდებოდა.რომ მას შვილი ეყოლებოდა არ შეეძლო ამის დაჯერება.შავთმიანს მოშორდა და მინასკენ შეტრიალდა,გოგონა ნელნელა უკან იხევს,თეჰიონი კი მიჰყვება

-არმოხვიდე

-რატომ გეშინია პატარავ?
ისევ ნელი ნაბიჯებით მიდის

homophobic brothersWhere stories live. Discover now