ATTACK ON TITAN: Oneshots, reactions, headcanons

Zeke Jaeger Oneshot

Uyarılar: Yok
________________________________________

Zeke Yeager uyanık yatarken cırcır böceklerinin sesi ve nazik, düzenli nefes alma gece sessizliğini doldurdu. Uyku ondan kaçtı; kısmen, günler istilaya yaklaştıkça zihnini paramparça eden korku ve endişeden dolayı. Öte yandan, Y/N'nin uyuyan formundan yayılan katıksız ısı, onun uykuya dalmasını engelledi. Zeke, kendisini bekleyen uykusuz geceye teslim oldu ve oturma odasına geçti. Dairedeki tüm pencereler sonuna kadar açıktı, bir esinti ince perdeleri pervazın üzerinde ileri geri uçuruyordu. Zeke pencerelerden birinin yanına bir sandalye çekti ve aşağıdaki karanlık, boş sokağa baktı. Eldian sokağa çıkma yasağı saat 20:00'den sonra insanları evlerinde tuttu. "Yakında," diye fısıldadı Zeke kendi kendine, "hepsi özgür olacak. Hepimiz özgür olacağız."

Zeke, Y/N'yi uykusundan uyandırmamak için dikkatli çabalarına rağmen başarısız oldu. Hala yarı baygın olan Y/N, kayıp sevgilisini bulmak için ellerini boş çarşafların üzerinde gezdirdi. Zeke'nin ortadan kaybolması onu yatakta dimdik oturmaya zorladı. Yatak odasının karanlığı duyularını doldurdu ama sıcaklık onu bunalttı. Y/N vücudundaki çarşafları fırlatarak yavaşça kapıdan içeri girdi.

"Zek?" Y/N'nin fısıldayan sesi fazla uzağa gitmedi. "Zeke," dedi biraz daha yüksek sesle. Hala cevap yok. Hezekiel!

Zeke'nin gözleri birden açıldı ve o kadar hızlı ayağa kalktı ki sandalye devrildi. "Sorun nedir? Neden bağırıyorsun?"

Y/N kıkırdamadan edemedi. "İlk seferinde bana cevap vermedin. Neden burada bir sandalyede uyuyorsun?

Zeke arkasını döndü ve bir kez daha boş sokağı düşünerek pencere pervazına yaslandı. "Sen lanet olası bir yüksek fırınsın."

Y/N dudaklarını büzdü. "Yemin etmek zorunda mısın?"

"Dırdırcı olmak zorunda mısın?"

"Pekala," Y/N yatak odasına geri yürümeye başladı. "Eğer huysuz olacaksan, olmana izin vereceğim."

"Bekle." Zeke'nin sesi onu anında durdurdu. "Geri gel. Üzgünüm."

Y/N, baştaki niyetinin aksine, Zeke'nin yanına döndü. "Peki, seni neyin rahatsız ettiğini bana söyleyecek misin?"

"Gerçekten zaman ayırmaya değmez."

Y/N kollarını Zeke'nin beline doladı. "Paradis'i içeriyor mu?"

Zeke sırıttı. Onu her zaman bir kitap gibi okuyabilirdi. "Belki."

"Hm," yüzünü küçümseme doldurdu. "Zeke, üzgünüm ama dört yıl oldu. Sence de bundan vazgeçmenin zamanı gelmedi mi?"

Zeke sıçradı. "Bunu nasıl söylersin? O ada yüzünden halkımız sefalet içinde yaşıyor. Onlara adalet sağlamaktan vazgeçmemi mi istiyorsun?

Y/N ona kaşlarını çattı. "Bir kez olsun, hayatını mutlu bir şekilde yaşaman ve iyi bir gece uykusu çekmen anlamına geliyorsa, o zaman belki. Finger olmasaydı, eve canlı gelemezdin. Onları neden kendi hallerine bırakamadığımızı anlamıyorum."

"Haklısın. Anlamıyorsun, diye mırıldandı Zeke. Bu yorum Y/N'yi daha da kızdırdı.

"Çünkü bana hiçbir şey söylemiyorsun! Bütün bunlar boyunca senin yanındaydım ve sen bana hiçbir şey söylemiyorsun. O terk edilmiş adada ölüp ölmediğini merak etmekten kendimi hasta ediyorum ama hayır, sevdiğim adamın neden bu intihar görevinde çalıştığına dair bana en ufak bir ipucu bile vermiyorsun!

"Y/N lütfen. Komşuları uyandıracaksın."

"Komşular?! senin için endişeleniyorum." Y/N sesini yumuşattı. "Seni seviyorum Zeki. Sadece mutlu olabilmemizi istiyorum."

Zeke yere düşen sandalyeyi alıp tekrar pencerenin altına yerleştirmek için hareket etti. Tekrar oturdu. Başını ellerinin arasına alarak.

"Üzgünüm Y/N," diye mırıldandı Zeke. "Sadece çok fazla var. Yakında mutluluğumuza kavuşacağız."

Y/N dizlerinin arasında durmak için kıpırdandı. Kollarını ona doladı, titreyen omuzlarını tuttu. Tırnaklarını onun çıplak teninde gezdirirken, omuzlarındaki gerginliğin dağıldığını hissedebiliyordu. İleri geri, Zeke'nin omuzlarını, sonra boynunu gıdıkladı ve sonunda parmaklarını kalın sarı saçlarının arasından geçirdi.

"Biliyorsun," diye fısıldadı Y/N dizlerinin üzerine çökerken. "Bunu tek başına yapmak zorunda değilsin." Zeke onun yüzünü ellerinin arasına aldı ve alınlarını birleştirdi. Y/N devam etti, "Bunun çoğunun gizli olduğunu biliyorum ama yapabildiğin kadarını benimle paylaş. Bu yükü taşımana yardım edebilirim. Benimle Boy Wonder olmak zorunda değilsin.

"Biliyorum Y/N, biliyorum." Zeke'nin başparmakları Y/N'nin yanaklarını nazikçe ovuşturdu. "Sadece seni korumak istiyorum."

"Beni koruyorsun, her zaman korudun. Ama... Ben de seni korumak için buradayım. Y/N yerden kalktı ve çenesini Zeke'nin kafasına dayadı. "Lütfen Zeke, yatağına dön."

Zeke, yatak odasına götürülmesine izin verdi. Y/N yatak örtüsünden arta kalanları çıkardı, böylece sadece taban çarşafı kaldı. Zavallıca, o kadar sert bir şekilde yere düştü ki, ciğerlerindeki hava dışarı fırladı. Zeke, sevgilisinin maskaralıklarına kıkırdadı.

"Hadi," dedi Y/N şakacı bir ses tonuyla, "tut beni."

Zeke yine kıkırdadı. "Nasıl istersen." Zeke yan yatmak için hareket etti ve Y/N'ye sarıldı.

"E/H?"

"Hm?"

"Teşekkür ederim. Bana her zaman yardım ettiğin için."

"Mhm. Elbette Zeki." Y/N parmaklarını onun parmaklarından geçirdi. Onları karnının üzerinde dinlendiriyor. "Sana yardım etmek için her zaman burada olacağım."

Çift sessizce yatıyordu. Gece havası odanın içinde dans etti ve kızaran bedenlerini soğuttu. Hâlâ ağabeyinin planının imalarını ve sonuçlarını düşünen Zeke, bir eliyle Y/N'nin saçlarını nazikçe taradı ve parmak uçlarıyla onun kollarına şekilsiz şekiller çizdi.

"Seni seviyorum," diye fısıldadı Zeke, onun tekrar uyuduğunu düşünerek saçlarına. "Gitmene izin vermek istemiyorum." Y/N kollarında döndü.

"Neden yapmak zorundasın?"

Zeke bir şey söyleyemedi. Y/N kollarını sıkıca ona doladı. "Dinle, McGath sana ne yaptırırsa yaptırsın, seni benden o kadar uzağa götürmez." Zeke sustu. Bu huzuru, varlığını çok nadiren süsleyen bu mutluluk parçasını bozamazdı. Sessizlik yeniden başladı. Y/N: Zeke'nin damarlarında akan girdabın farkında olmadan mutlu bir şekilde.

Bir süre sonra "Zeke?"

"Evet aşkım?"

"Bu rastgele, ama kendimi senden başkasıyla asla göremediğimi bilmeni isterim. Bütün bunlar bittikten sonra, bir aile kurmayı düşünür müsünüz?"

Zeke'nin gözleri fal taşı gibi açıldı. Y/N yarı uykuluydu. "B-belki, Y/N. Geleceğin neler getireceğini görmemiz gerekecek." Y/N yüzünü ondan uzağa çevirerek diğer tarafına döndü.

Y/N yarı uykusunda fısıldadı, "Her zaman bir ailem olsun istemişimdir ve seninle bir aile kurmak istiyorum. Birkaç yıl sonra, bu iş bittikten ve Savaşçı Birimi emekli olmana izin verdikten sonra, belki evlenebiliriz?"

Zeke uyuyormuş gibi yaptı. Bu dünyayı neyin beklediğini biliyordu. Y/N'yi askeri operasyonlarından habersiz tutmanın bir gün onun kalbini kıracağını her zaman anlamıştı.

"Asla mutlu olmayacak ama en azından yaşayacak." Zeke'nin kendisi huzursuz bir uykuya daldığında gece ambiyansı soldu. Benden nefret edecek. Ama en azından yaşayacak.