ATTACK ON TITAN: Oneshots, reactions, headcanons

Eve Geç Geliyorlar

Karakterler: Hange, Jean, Yelena, Armin, Levi

İçerik: Eve geç gelip seni uyandırarak haber veriyorlar

____________________________________

Hange

"Hey...Hey!" Tepenizden bir ses fısıldıyor, bir parmak burnunuzu aşağı yukarı ovuşturuyor. "Uyuyor musun?" Dinlendirici uykunuzdan uyanarak yanı başınızdaki yatağın alçaldığı hissini sorarsınız.

"Evet, Hange, uyanığım." İç çekersin, gözlerini açarsın ve yanına çöküp yüzlerini boynunun girintisine gömmeden önce sana uykulu bir gülümsemeyle baktıklarını görürsün.

Saçlarını ovmak için elini kaldırıyorsun, gözlükleri yüzlerinde açıkça yok, muhtemelen komodinin üzerinde. Köprücük kemiğinize yavaş, açık ağızlı öpücükler bırakarak iç çekerler.

"Zor gün?" diye sorarsın, aynı fikirde mırıldandıklarını hissederek, kollarını karnına dolayarak gömleğini tutarken. "Bunun hakkında konuşacak havada değil misin?" Bir kez daha mırıldandıklarını hissederek sorarsın.

Gülümsersin, ellerini giydikleri elbise gömleğinde aşağı yukarı gezdirirsin, onlar işten hep çok geç gelirlerdi. "Seni özledim." Dudaklarının teninizde gülümsediğini hissederek konuşurlar. Sana bakmak için başlarını kaldırırlar ve çenene iffetli bir öpücük kondururlar.

"Ben de. Şimdi uyu, gerçekten güzel bir rüya görüyordum ve sen beni uyandırdın." Onları tutarken vücutlarının bir kahkahayla sarsıldığını hissederek inlersin. "Üzgünüm sadece seni görmek istedim." Mızmızlanırlar, senin yatağın yanlarına yuvarlanmana izin verirler, ayakkabılarını fırlatmak için hışırdarlar.

"Biliyorum." Gülümsersin, onların heyecanla kendilerini yorganın altına itip kucağına geri dönmelerini izlersin. "Pekala, şimdi uyumaya hazırım - Gerçekten." İç çekerler, dokunuşunuz altında kaslar gevşer.

"Gömleğinle mi?" Elinizi nazikçe saçlarının arasından geçirerek soruyorsunuz.

"Gömleğimle." Uykulu cevap verirler.

Jean

Çarşaflar yanınızda dalgalanıyor, yatak alçalırken birinin dudaklarından ağır bir iç çekiş dökülüyor. "Jean?" Ona uzanırken gözleriniz kapalı seslenirsiniz, eliniz gergin pazısının üzerine düşer.

Gözlerin açık, sana bakarken yüzü gölgeli, ama perdelerin arasından düşen ayın ışığında onun gülümsediğini gördüğünden eminsin. "Üzgünüm, Sasha sarhoştu, ben ve Connie onu eve bırakmak zorunda kaldık."

Gülersin, inanamayarak başını sallamasını izlersin. Üçü sık sık dışarı çıkarlardı, ama bu kadar geç gelmesi olağan değildi, bunun nedeni Sasha'ydı. "Siz ne yaptınız?" O yanına yerleşirken soruyorsun.

"Her zamanki gibi, bir adamın üstüne kustu. Bu büyük bir şeydi, Connie neredeyse onunla kavga edecekti." İç çekerek elini alnında ovuşturuyor. Dönersin, üst kısmını onun göğsüne koymak için hareket edersin.

Elini kolunuza koyuyor ve size gülümserken onu aşağı yukarı ovuşturuyor. "Peki sen?" Başının arkasını desteklemek için etrafına dolanan kolunu sorgular. "Pek bir şey yok." Konuşursun, çeneni göğüs kemiğine yaslarsın.

Eli yüzünü tutmak için yukarı çıkıyor, başparmağı yanağını ovuşturuyor. "Seni özledim, bir dahaki sefere benimle geleceğine söz ver? Connie seni soruyordu." Mırıldanıyor, gözleri yavaş yavaş kapanıyor, ağzı esneyerek açılıyor.