Doğum Günü

11 4 4
                                    

O gün Clara'nın doğum günüydü. Ailesi "fazla süs göz çıkarmaz" mantığı ile evlerinin bahçesini bile balonlarla doldurmuşlardı. Sokakların her tarafı davetiye doluydu. Lia hiçbir zaman kıskanmamıştı Clara'yı ama o gün... keşke benim doğum günümü de bir kez olsun kutlasalardı dedi. Biraz kıskanmıştı ama hakkıydı da. O gün karar verdi. Clara'yla tanışma vakti gelmişti. Bodrumdan çıktı ve Neola'yı son kalan ekmekle biraz besledi. Parka gitti, çeşmedeki suyla saçını başını düzeltti ve en güzel kıyafetlerini giydi. Doğum günü hediyesi olarak ne götürecekti? Düşünmeye başladı. Davetiyede saat 18.45'de başlayacağı yazıyordu ve saat 18.27'ydi. Aklına kaldırım kenarında bulduğu oyuncak ayı geldi. Bodrumdan onu aldı ve çeşmeye gitti. Elini ıslattı, ayıcığın tozlu yerlerine sürdü ve cebindeki peçeteyle sildi. Hazırdı. Clara'nın evine giderken yerde bir kurdele buldu ve onu ayıcığın kulağına taktı. Hediye paketi yoktu ama önemli olan ne olduğu değil miydi? Yolda babasıyla karşılaştı. Artık ondan o kadar bağımsız davranıyordu ki kızının varlığını unutmuştu. Her zamanki gibi sarhoştu. Sinirli sinirli sordu; "Nereye gidiyorsun sen benden habersiz?" Küçük kız cevap verdi; "Benim varlığımı unuttuğunu sanıyordum, nereye gittiğim seni ilgilendirmiyor. Sen benim babam değilsin." Babası güldü. "Hadi git bakalım sinsi kız seni. Ama bir dahaki sefere elimden kurtulamayacaksın." Lia sinirlenmişti. Saat kulesi 18:43'ü gösteriyordu, geç kalacaktı. Koşmaya başladı. Çok az kalmıştı. Tam zamanında yetişmişti. Zili çaldı. İçeriden tiz bir ses geldi, "Kim o? Davetliyseniz kodu söyleyin lütfen." Ne kadar da saçma bir sistemdi bu. Lia davetiyeye baktı ve söyledi, "İyiki varsın Clara". Bu nasıl bir koddu? Her neyse, kapı açıldı. Kapıyı açan Clara'nın ablasıydı. İçeri buyur etti. Lia büyülenmişti. İçerisi çok güzeldi, sanki cennetten bir parçaydı. Clara, onun Lia olduğunu bilmiyordu. Selam verdi ve adını sordu. Lia'nın cevabı karşısında bembeyaz kesildi. "Bir saniye, sen şu benim uzaktan akrabam olan Lia mısın?Halama çok benziyorsun!" Lia onayladı. Clara, Lia'ya sımsıkı sarıldı. Lia bunu beklemiyordu. O da sarıldı. Clara arkadaş olmayı teklif etti. Çok heyecanlıydı çünkü ilk defa bir arkadaşı olacaktı. Lia kabul etti. Clara'nın annesi en güzel masalardan birine buyur etti Lia'yı. Parti başlamıştı...

Mutluluk ile Çaresizliğin Arasındaki SokakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin