"Dün kucağıma oturup beni öperken sırıtan ben deildim Han Jisung"
"Sarhoştum tamammı"
Tek kaşını kaldırıp sanki 'Allah Allahya' dermiş gibi baktı.
"Ayrıca dudaklarımı parçalıyodun"
"Hatırlıyosun demek"
Yine sırıttı
"Tam sarhoş deildin demek"
Omzuna vurdum
"Susya"
Güldü
"Acıtmadı biliyosun dimi"
"İcitmidi biliyisin dimi"
"Hadi kahvaltı hazırla lütfenn"
"Yapmıyorum öl açlıktan"
"Seni yerim o zaman"
Göz devirdim
"Hem ben olmasam hangi yakışıklı,kaslı,düşünceli,zeki,çekici,zengin,korumacı bide yavşak sana baksın?"
"S-sen onu nerden gördün"
"Telefonunu keşke kapatsaydın"
"Neyse ne"
"Kalkıcakmısın"
"Hayır"
"Off iş başa düştü"
Birden elleriyle baldırlarımdan tutup beni kucağına aldı.
"Hey!Bırak beni!"
Yumrukluyodum onu.
"Hala acıtmıyor"
Minhonun ağzından Miniğimi kucağıma almıştım ama bir rahat durmuyodu.
Aşağıya indik ve onu mutfakdaki tezgahın üstüne bıraktım ve ellerimi her iki yanından tezgaha sabitleyip üstüne eğildim.
Yazarın ağzından Jisung refleks olarak ellerini Minhonun omzuna koydu.
"Şimdi bana kahvaltı hazırlayacakmısın?"
"Hmhm"
Jisungun dudağına bir kelebek öpücüğü bırakıp gitti.Jisungsa donup kalmıştı.
Şoku atlattıktan sonra kahvaltı için omlet yapmaya başladı.Yemeğe dalmıştı.Birden belini kavrayan eller ve boynunda hissettiği ılık nefes onu bu düşüncelerden arındırdı.
