18.01.2010
"Ayy anne baba nasıl olmuşum?"
"Çok güzelsin kızım, her zamanki gibi."
"Bana sormak yok mu?" diye sordu Gece'nin abisi.
"Ben sana hala kızgınım, konuşma benimle." Yani hangi çocuk Barbie'sinin kafasını kopartan birine kızmaz ki. "Hadi amaa" deyişiyle Gece'yi kucağına alıp döndürmeye başladı. Bu onların barışma hareketiydi. Evde kahkahalar ve müzikler vardı sadece.
"Serkan yavaş kızın başı dönecek" Gece'nin 5 yaşında yaşadığı trafik kazasından sonra panik atağı oluşmuştu. Özellikle başı dönünce atak geçiriyordu.
"Hayır, hayır durma."
"Yok ben senin atağınla uğraşamam biricik kaarrdeşimm."
"Ya bana bak bana böyle seslenme de-"
Işıklar kapandı.
Pasta gelecekti.
Ama...
Annesi, babası, abisi salondaydı.
Karanlık hiç olmadığı kadar karanlıktı. Hiçbir şey gözükmüyordu.
"Anne?"
Bir silah patladı.
"Baba?"
Bir tane daha.
"Abi?"
Sonuncu da patladı.
Ve Gece'nin ruhu 11'ine değil, 100 yaşına girdi.