Deniz Kızı

Yol

Çok şasırcağınızı sanmadığım biri çıktı.
Sizce kim?

Bal rengi gözlü çocuk

"Burda ne işiniz var?" İlk defa gülmüyordu ilk defa ciddiydi.
Dünyanın sonu falanmı geldi?
"Evimin yolu burdan geçiyo geçmek zorundayım bidahakine herkesin geçtiği yerde adam dövmeyin bende geçmem bal rengi gözlü çocuk." Bu sefer sırıttı.
"Bal rengi gözlü çocuk  bak bunu sevdim  limonlu dondurma." NE NE NE yüzüne anlamadan baktım. Arkadaki gülme sesini hissediyordum.
Buğlemin sesi yani dicektim ama erkek gülme seside vardı. Onun arkadaşıydı sanırım.
"Geçebilirmiyiz artık?" Belimi kavradı watpad kitabı misali  ilerliyoduk sanki  bismillah çektim içimden.
"Geçemezsiniz koltuğa geçin yada tasıyarak otutturucaz." Kullanıcaz derken arkadaşından bahsettiğini anladım.
"Tamam tamam geçiyoruz." Buğlem demişti bişey demedim ne desem sonuç aynı olcak zaten.

O çocuk eliyle koltuğu gösterdi bal rengi gözü olan çocuk gösterdi yani. Bizde oturduk telefonla ilgilenmeye başladık. Burası böyle sanki sahile girmek için ara müstakil evlerin olduğu ara sokakların olduğu iki-üç evlerin önünde koltuk sandalye gibi oturmak için  eşyaların olduğu bı yerdi. O soruyu sorcaktım tabiki.

"İsmin ne benim Eylül." Elimi uzattım gülümsedi gamzeleri çok güzeldi elimi tuttu mal gibi kaldım gibi derken malsın zaten salak.

"Emre bende memnun oldum" elimi çektim daha sabah kavga ettik kendini ağırdan sat kızım. Biraz vakit geçmişti bende ultra mükemmel zekamla.

"Ne zaman gidicez biz?" Bana dik dik baktı.
"Şuan gidemezsiniz." Bende ona dik dik baktım. Bı dakka ya benim niye aklıma gelmedi bu.
"Bizi burada neden zorla tutuyosunuzki hem istediğim yere giderim burada  neden durduğumu bile bilmiyorum."

Kafasını yana doğru atıp nefes verdi birden koşmaya başladım. Arkamdan Eylül diye bağırışmaları yok saydım. Mantıken bizi zorla tutuyorlardı sahile doğru koştum sonuçta bişey olursa çok insan vardı.

Tam yola atlıcakken araba varmı yokmu bakmadan biri beni iki bacağımdan birden tutup kaldırdı. Ben watpaddeyim kesinlikle beni sahil yolundan değilde evlerin olduğu yol kenarından götürdü. Kendimi onun kucağına doğru götürdüm bari taşıyorsa düzgün  taşısın.

"Sen harbi delisin yola bakmadan niye atıyorsun?"
"Sane." Sabır çeker gibi kafasını yana attı sabır çeker gibi değil sabır çekti.

Fuck you Mete.

"Adamlar tecavüzcü sizi görürlerse kötü şeyler yapabilirler
seni düşündüğümden böyle yaptım."
Utandığı belliydi kendimi yere attım.
"Şimdi eve gidebilirmiyim?" Sırıttı oh sonunda beeee.
"Benle gidersen evet." Gülümseyip göz devirdim.
"Buğlem ne olcak?"  Dedim hiç sıkıntı çekmeden hemen.
"Arkadaşımla gitcek." Eline girdim aynen Eylül kendini ağırdan satıyosun.
"Teşekkürler." Sırıttı kafasını bana doğru yana çevirdi.
"Rica ederim."  Kafamı hemen çevirip önüme baktım. Biraz zaman geçince bizim evi görüyordum ama gelmemiştik.

"Ablam gül istermisin?" Önümüzde bir çocuk belirdi ikide bir çocuk beliriyodu zaten.
"Yok isteme-" lafımı bitirmeme kalmadın Emre bütün gülleri aldı ve para verdi.

"Al bakalım." Gülleri bana uzattı afallamıstım yüzüne baktım.
"Teşekkürler." Gülü aldım napsaydım yani aaaaa. Yine bildiğimiz gibi sırıttı evime yaklaşmıştım dıs kapıdaydım.

"Görüşürüz."

"Görüşürüz."

Asansöre binerken bı görüşürüz konusması geçmişti eve girdim.
Buğlemı aradım.

"Naptın çocuk peşinden geldimi? Geldiğini gördüm de fakelemiste olabilir."

"Geldi."