"Perfectly Imperfect Wife"

Chapter 1 (P.I.W)

- - -

Mahigit limang taon na ang nakalipas mula nang piliin niyang lumayo pero kahit lumayo man siya, at sa pagpikit nang kanyang mga mata sa pagsapit nang gabi ay ang gwapong mukha nito ang nakikita niya.

Parang kahapon lang nangyari ang lahat, sariwa pa rin sa ala ala ni kyra ang unang beses na pagkikita nila ni brent. ang away nila na daig pa ang pusa at aso at ang tuksuhan ng barkada nila noon.

Walang ginawa ang binata noon sa kanya kundi ang inisin at galitin siya.

Kilala ito noon sa school nila dahil sa pagiging gwapo at mayaman nito tinagurian itong school hearthrob marami nagkakagusto dito kahit pa may kagaspangan ang ugali nito. kaya nga ipinagtaka niya kung bakit ang isang katulad niya na hindi naman kagandahan hindi sikat inshort walang appeal ay pinagtuunan nito nang oras at panahon para lang inisin siya.

hindi swerteng maitatawag niya na ang isang Brent na sikat mayaman, gwapo habulin nang mga babae ay pinaglaanan siya nang oras para lang i bully siya araw araw na para bang hindi kumpleto ang araw nito kung hindi siya nito naiinis.

hindi siya attention seeker she is a nobody, one of the commoner in their school, a loner woman na ang alam gawin ay ang ang magbasa at mag aral.

hindi nag eexist sa mundo ni brent pero dahil sa pinaggagawa ni brent ay marami ang may galit sa kanya at naiingit.

isang araw sa canteen habang pumipila siya para bumili nang pagkain ay bigla na naman itong sumulpot na parang kabute sa harap niya at mabilis na inagaw ang dala niyang tray na may laman nang pagkain niya.

"ano naman bang kailangan mo? akina nga iyang pagkain ko"
inis na saad ni kyra pero imbes na ibigay ni brent iyon sa kanya naglakad ito sa bakanteng mesa at doon inilapag ang pagkain niya.

nakasimangot na sinundan niya ito at na umupo sa harap nito at ang loko loko ay nginisihan lang siya.

"pwede ba brent kung nang tri trip kana naman or kung ano man ang ginagawa mo pwede ba itigil mo na dahil hindi na nakakatuwa." madiin na saad niya dito.
tinitigan lang siya nang binata at saka yumuko at mahinang bumulong at kahit mahina ang pagkakasabi nito rinig na rinig niya kung ano ang ibinubulong nito..

"kapag itinigil ko ito para mo naring sinabi na itigil ko na ang paghinga ko" seryosong saad nito.

"paghinga bakit hangin ba ako, alam mo naiinis na talaga ako sayo" pinukol niya ito nang matalim na tingin at nang mag angat ito nang mukha bumungad sa kanya ang seryosong at punong punong emosyon sa mga mata nito na hindi mawari ni kyra kung anong emosyon iyon.

"bulag ka ba o sadyang manhid ka lang talaga ginawa ko ang ang lahat para lang mapansin mo lahat sila napapansin nila at alam nila kung ano ang ipinapakita ko sa iyo." saad nito na ang tinutukoy ay ang kaklase at mga schoolmate nila.

"Nang araw na makita kita na nadapa sa may entrance nang school noong firstday of school naalala mo iyon? gusto kitang lapitan at buhatin at palisin ang luha sa pisngi mo alam ko na nasaktan ka noon.

its not my intention na pagtawanan ka kaya lang nahuli mo akong nakatingin sa iyo ang dapat sanang pagtulong ko sa iyo ay nauwi sa pagtawa ko para itago ang pagkapahiya ko, nang maging magkaklase tayo palagi mo akong iniirapan kaya ang way ko para magpapansin sa iyo ay ang inisin at ibully ka dahil doon nakukuha ko ang atensyon at pinapansin mo na ako, Mahal kita kyra" mahinang saad nito sa huling salita na sinabi nito na ikinalaki nang mga mata niya.