'0'ın bakış açısı
Tufan küçükken ailesi gözünün önünde katledilen bir çocuk. Her şey ona göre o katil bozuntusu yüzünden olmuştu. Sokakta yatmıştı onun yüzünden, dayak yemişti onun yüzünden, kimse onu sevmemişti onun yüzünden, aç kalmıştı onun yüzünden, anne sevgisi olmadan büyüdü onun yüzünden.
Ama Tufan acıdı, ona acımayan hayata acıdı Tufan. Zar zor kazandığı o parayla aldığı ekmeği paylaştı sokaktaki hayvanlarla, bulduğu sudan içirdi o hayvanlara.
Tufan ümitsizliğin içinde açmayı bekleyen bir çiçekti aynı pembe bir lotus çiçeği gibi tüm o bataklığın içinde parlayacaktı.
-Nasılsın Kömür? Bu gün pek bir şeyim yok ama yinede bu gofreti paylaşalım olur mu?
Belki habersizdi belki bilmek istemiyordu Tufan hayvanın kendisine cevap veremeyeceğini.
-Biliyor musun Kömür o adamdan ailemin intikamını almayı çok istiyorum bir gün onu ya hapse ya da diğer tarafa yollayacağım. Gerçi muhtemelen yüzüme bulaştırırım.
Tufan hem kararlıydı hemde korkuyordu hata yapmaktan oysa bir insanın yaptığı en büyük hata hata yapmaktan korkması değil miydi.
Gofretin kendine ayırdığı kısmını yedi tufan daha sonra yanındaki köpek ağlamaklı sesler çıkarmaya başladı.
Tufan'ın gözüne yerdeki parıltılar çarptı muhtemelen bir çocuğun düşürdüğü ışıldaklı oyuncağının üstüne oturduğunu falan düşündü ama ayağa kalktığında kendini boşlukta buldu.______)
Öncelikle eğer çözümü gibi bir şey varsa ve yazarsanız sevinirim.
Şöyle ki hikayede bölümler yer değiştiriyor ve ben ne kadar uğraşsamda düzelmiyor kopyala yapıştır ile biraz düzeltebiliyor gibiyim ama eğer neden olduğunu biliyorsanız yazar mısınız çünkü hikayeyi yazmaya başladığımdan beri bununla uğraşıyorum.
Yinede Teşekkürler.Bilmeseniz bile okuduğunuz için (hikayeyi bu kısmı değil.Hatta onun içinde teşekkürler.).
🥸
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Another Life BxB
Aktuelle LiteraturBirbirinden bağımsız üç gencin yaşantılarıyla ilgili sorunlarıyla gizemli bir şekilde yolları kesişir. Üç genç ne kadar düşünse de olan olayları kavramaları uzun sürer hem ders çıkartmaya hem de yeni yaşantılarına alışmaya çalışarak kendilerine ye...