"Sevgili günlük,
6. sınıfa geçtim. Annem derslerime çalışmam gerektiğini söylüyor durmadan. Geleceğimi kurtarmalıymışım. Matematiğim hep yüksek olmalıymış. Çok para kazanacağım ileride! Anneme de bir sürü elbise alacağım."ও
jeonjk:
Yakaladım seni
(10.13)rosiesrose:
Ne diyorsunuz efendim anlayamıyorum
(20.34)jeonjk:
Bir an hiç yazmayacaksın sandımrosiesrose:
Düşündüm onu
Ama kıyamadım 😭jeonjk:
Yaşasın?rosiesrose:
Kim olduğumu biliyor musunjeonjk:
Hayır açık vermedin hiç
Bir süzdüm insanları ama garip davranışları olan birisi yokturosiesrose:
Mükemmel bir oyuncu olduğumu anlamışsındırjeonjk:
Ona ne şüpherosiesrose:
😌jeonjk:
Demek en iyi sınıftasınrosiesrose:
Övünmek gibi olmasın ama evet en iyisiyizjeonjk:
Çemberin daraldırosiesrose:
Beni bulmayacaksınjeonjk:
Ondan emin olmarosiesrose:
Eminim
Ben istemediğim sürece de bulamazsınjeonjk:
Seçeneklerim 7ye falan düştürosiesrose:
10 kız yok mu o sınıftajeonjk:
2si olacağını sanmıyorum
1i de hemen arkamdaki sıradaydı ona bildirim gelse anlardımrosiesrose:
Kim o 2 kişijeonjk:
Söylemem ;)rosiesrose:
Neden 😭jeonjk:
Sen bana her şeyini söylüyor musun 🤨rosiesrose:
Tamam gayet mâkul
•görüldü"Kiminle konuşuyorsun?"
Namjoon hyung elindeki kupayı bana uzatıp karşımdaki çift kişilik koltuğa oturdu. Telefonumu kapatıp cebime koyarken omuz silktim.
"Tanımazsın."
"Sen de tanımıyorsun değil mi?"
Kaşlarımı çatıp ona baktığımda gamzelerini ortaya serecek şekilde büyükçe gülümseyip çayından bir yudum aldı. Gerçekten yakışıklı bir yüzü vardı, yalan yok.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Paper Hearts
FanficSimsiyah bir kitap gibi düşün kendini Jeongguk. Okumaya başladıktan sonra insan ruhunu cılız mum ışığıyla aydınlatılmaya çalışan bomboş bir odada buluveriyor. Seni tanıdığını sanarken aslında hiç tanımamış, anladığını sanarken hissettiğin duyguların...