Christy's pov
Είχε περάσει ένας μήνας και συνεχίζω να συναντώ τον Heeseung στο δάσος. Τη μέρα που μου είπε για την ιδιότητά του, παραδέχομαι ότι αμφέβαλλα και παρόλο που έπαιζε γύρω-γύρω, γιατί ποιος στο καλό θα πιστέψει κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι βρικόλακας και θέλει να γίνει φίλος μαζί σου; Αλλά φυσικά όπως του έχω ξαναπεί, αυτό δεν με ενδιαφέρει. Φοβήθηκα, αλλά όσο μπορώ να δω την καλοσύνη και την ειλικρίνειά του. Τον εμπιστεύομαι. Περπατούσαμε και κοίταζα από πάνω για να δω τα πουλιά όταν ένιωσα ότι ο Heeseung δεν με ακολουθούσε πια. Γυρίζω λοιπόν για να τον ελέγξω και σταμάτησα να περπατήσω όταν μου πρόσφερε κάτι. Τον κοιτάζω και μετά το λουλούδι.
Christy: Για μένα?
Heeseung: Φυσικά, γιατί; Δεν σου αρέσει;
Με ρώτησε και χαμογέλασα και το πήρα. Christy: Όχι, μου αρέσει! (ο heeseung χαμογέλασε έντονα) Ευχαριστώ!
Είπα και περπάτησα ξανά. Περπατά δίπλα μου και σιγά σιγά ένιωθα το χέρι του να αγγίζει το δικό μου. Προσπαθούσα να καταλάβω αυτό που συμβαίνει και γιατί συμπεριφέρεται έτσι όταν τελικά με κράτησε από το χέρι και έπλεξε τα δάχτυλά μας μεταξύ τους, προκαλώντας την αδύναμη καρδιά μου να καταρρεύσει. Τον κοιτάω ψηλά, αλλά εκείνος απλώς κοίταξε αλλού.
Heeseung: Μην το διώξεις. Ας μείνουμε έτσι λίγο ακόμα.
Christy: Δεν ήξερα ότι οι βρικόλακες θα μπορούσαν επίσης να είναι γλυκοί.
Είπα και του κράτησα το χέρι πιο σφιχτά. Heeseung: Όχι, είσαι πολύ τυχερή που με έχεις. Έχεις τον καλύτερο βρικόλακα.
Είπε και με έκανε να γελάσω.
Christy: Δεν έχεις πολύ αυτοπεποίθηση ε; Είπα και άλλη μια στιγμή σιωπής κάλυψε ξανά τον χώρο. Με κάνει να νιώθω άβολα και νευρικά. εγω γιατι?
Heeseung: Γίνεσαι θορυβώδης.
Είπε και γέλασα.
Christy: Τι; Δεν λέω και τίπ...
Heeseung: Άκουγα την καρδιά σου να χτυπάει. Είναι τόσο γρήγορη.
Είπε και κοίταξα μακριά. Το μειονέκτημα του να τον έχεις, ήταν ότι δεν μπορείς να πεις ψέματα για αυτό που νιώθεις γιατί μπορούσε να ακούσει την καρδιά σου.
Christy:(αναστεναγμός) Θέλω να πάω στον κόσμο σου και έβγαλα πολλές φωτογραφίες.
Του είπα ξαφνικά και με κοίταξε.
Heeseung: Μια μέρα θα μπορούσες. Αν τελειώσει ο χειμώνας.
Christy: Πότε θα τελειώσει;
Ρωτάω
Heeseung: Μετά από έξι μήνες.
Είπε και απλά έγνεψα και θυμάμαι κάτι. Ελπίζω ότι θα μπορούσα ακόμα να είμαι μαζί του εκείνη την ημέρα και να έβγαζα πολλές φωτογραφίες. Έξι μήνες Christy... ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε τη ζωή μας στο έπακρο.
Heeseung's pov
Της ξεφλούδισα το πορτοκάλι και ξανακοίταξα το όμορφο πρόσωπό της. Απλώς σταματάμε σε ένα δέντρο για να δροσιστούμε και για να φάμε. Γιατί είναι τόσο όμορφη;;
Christy: Ορίστε!
Είπε και μου έδωσε το μισό από το πορτοκάλι που της έδωσα.
Heeseung: Όχι, δεν πεινάω. Είναι όλο δικό σου.
Απάντησα, αλλά μου πήρε το χέρι και έβαλε το πορτοκάλι επάνω.
Christy: Όχι, πρέπει να φας κι εσύ.
Heeseung: Εντάξει... Δεν έχω άλλη επιλογή αφού το λες εσύ!
Είπα και έφαγα. Αυτό το κορίτσι. Είναι καλή στο να με κάνει να πέφτω.
