Okuldan eve dönerken olacaklardan habersiz bir üniversite öğrencisini ve ondan yaşca büyük olan ünlü katilin hikayesini dinlemek ister misiniz? eğer ki istiyorsanız Die For You sizi bekliyor!
Bu barışların sonu yok gibiydi her seferinde daha çok çoğalıyordu. Ve bu öncekinden kat kat daha kötüydü, Beomgyu korkusundan deli gibi titriyordu Yeonjun ise onu sakinleştirmeye çalışıyordu fakat bir işe yaramıyordu, yarayamıyordu Beomgyu'nun aklına bir sürü kötü düşünce dolup taşıyor ve de ağlayışları daha da artarken Taehyun birden kapıyı açtı ve Yeonjun'a
"Yeonjun-sshi onlar seni dinleyecektir o kadar uğraştım fakat olmadı.."
"Peki deniyeceğim ama-.."
Yeonjun'un sözü anlık olarak kesilmişti, çünkü Taehyun Beomgyu'nun ağladığını görünce o'na sıkıca sarılıp sırtını okşadı. Beomgyu sakinleşmişti az da olsa Taehyun'da Yeonjun'a
"Daha fazla zaman kaybetme lütfen ben Beomgyu'yusakinleştireceğim sana söz veriyorum"
Dedi ve Yeonjun 'Tamam' diyip odadan çıktı ardından da onları sakince ayırmaya çalıştı.O sırada Taehyun Beomgyu'nun küçükken sevdiği şeyleri söyleyip güzel hikâyeler anlattı.
"Beomgyu.. Sakin ol lütfen.."
"Herşey düzelecek söz veriyorum.."
"Ama çok bağrış sesleri var Taehyun..."
"Onları duymazdan gel bak hem senin eskiden bir şapkan vardı o sana çok tatlı oluyordu.."
"O hâlâ duruyor.."
"Takmak ister misin?.."
Beomgyu kafasını salladı ve titreyerek şapkayı kafasına taktı. Taehyun o'na baktığında eski anıları canlanmıştı aynı o küçüklük anısı canlanmıştı.. Beomgyu yere düştüğünde ağlıyordu Taehyun ise o'na sakin olmasını söylediğinde gözleri hafiften dolmuş ama Beomgyu'yu sakinleştirmesi aklına geldiğinde hemen gözlerini silip o'nu motive etmeye çalışıyordu
"O zamanlarda ki gibi hâlâ çok tatlısın.."
"Gerçekten mi Taehyun.."
"Evet gerçekten.."
Sakinleşmeye yakın zil çaldığını fark etti o'na hemen geleceğini söyleyip ayağı kalktı ve dış kapıya gitti. Taehyun kapıyı açtı gelen kişinin Jungkook olduğunu gördü, Jungkook içeriye girecekken Taehyun o'nu tuttu ve
"Şuan olmaz"
"Neden olmazmış?"
"Çünkü aklımda bir plan var??"
"Yeonjun ile şimdilik iyi anlaşacağım sonrasında onu beraber geberteceğiz"
"Akıllıca"
"Evet şimdi defol"
Beomgyu hâlâ korkudan titrerken Taehyun'un gelip sarılmasıyla sakinleşmişti. Yeonjun, Kai ve Soobin sonunda sorunları çözülüp ayrılmıştı fakat Soobin fazla kırgındı çünkü kendisinden çok sevdiği kişi o'na öncesinden daha da kötü şekilde davranmıştı ve bu o kadar da kolay unutalmazdı.
Soobin ile Kai aşklarını bitirmişti bu durum çok ağırdı ve altan alınamazdı. Soobin odasına giderek sonu olmayan ağlayışına devam etti, Beomgyu elinde sonunda kavgalarının bitmesine inanmasıyla koşarak Soobin'in yanına gitti. Soobin'e sımsıkı sarılıp üzülmemesi ve ağlamamasını söyledi fakat bu o'nun elinde değildi ağlıyordu. Taehyun, Yeonjum, Taehyun Kai'yi başka bir odaya almış konuşuyorlardı
"Sen kafayı falan yemişsin heralde"
"O'da haddi olmayan şeylere karışıyordu bunu tam 11-12 ay öncesinden söylemiştim Taehyun"
"Ne zaman söylediğin sence sikimde mi sanıyorsun? Şu lanet olası ilaçlarını düzgün kullan ve seninle ayrılmadığını anlık üzüntüden dediğini düşünüyorsan yanılıyorsun Kai"
"O beni kendinden çok seviyor iken nasıl ayrılmak jster ki?!"
"Yaptığın şeyleri bir düşün"
"Hah? Sanki sen sırf Beomgyu için bu katille dövüşmeye girmedin?!"
"Lanet olası velet bu olayın bizimle ne ilgisi var sen git sevgilinle aranı düzelt!"
"Laflarınızı kendinize saklayın her ne yaptıysam gayette hak etti?"
"Hmhm kesin öyledir"
"Bak Kai yarın veya ondan bir sonra ki gün onun gönlünü almak için çok uğraşacaksın çünkü öncesinde de böyle olmuştu"
"Vay anasını sikeyim ben olmadan neler olmuş be"
"Sen gelince daha fenaları oldu"
Kendi kendilerine konuşurken gece olmuştu mecburi yatmak zorundalardı ama Beomgyu'nun moralini birisi düzeltmek zorundaydı o kişi de tabii ki sevgilisi Choi Yeonjun'du.
Beomgyu'yu kucağına oturtmuş saçlarını okşayarak o yumuşak sesiyle Kulaklarına fısıldayarak şarkı söylüyordu..
"Hiç bir şey düşünme.."
"Hiç bir şey söyleme, Tek bir kelime bile etme.."
"Sadece bana gülümse.."
"Hala inanamıyorum.."
"Bunların hepsi birer rüya gibi.."
"Sakın benden kaçmaya çalışma.."
"Gerçek mi bu?"
"Gerçek mi bu?"
"Sen.."
"O kadar güzelsin ki korkuyorum.."
Yeonjun'un söylediği şarkının sonlanmasıyla derin bir nefes alıp ellerini Beomgyu'nun bellerine dolayıp gözlerini kapattı. Ardından da ikisi o şekilde uyuya kaldı...
( ...... )
Tekrardan alarm çalmıştı Yeonjun Beomgyu'yu bırakmamakta kararlıydı ama en sonunda onsuz bir kaç saat geçirecekti mecburen.
Beomgyu okul formasını giyip kahvaltı etti ardından da servise binip okula yol aldı o sırada Yeonjun ile yazışıyordu güzel mesajlar... Bu o'nu fazla sevindiriyordu ama okula gelmesiyle ister istemez telefonunu kapatıp çantasına koydu ve o sıkıcı saattlerin geçmesini bekledi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
