" Senin ve benim ile ilgili bir çok resim çizebilirdim belki. Bir çok satırda anlatabilirdim, hissettirebilirdim bizi ama geriye kalan acı, o her şeye engel, o her şeye örtpas...
Kafamın içindeki seslere engel olabilmek isterdim mesela.
Derdim sussana bir dakikacık. Bırak dinsin acım unutup sakinleşeyim..
Ama acılar dinmez, sesler susmazdı sevgilim.
Susmadı, dinmedi.
Belki bir kış, bir sonbahar olur da aklına düşersem sadece güzel anıları hatırlamanı isterdim ama ne mümkün...
İnsan oğlu değil mi zaten, bir acıları, bir yıkıntıları hatırlayan?
İnsan oğlu değil mi zaten, acısına narsist, acısına acı olan?.. "
°§
...
07°11°22
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÜKUNET ÇIĞLIĞI
Poetryİçim acıdı, kalbim bir avuç tarafından sıkıldı. Un ufak oldu. Sonra üfledi tozlarıma, bir nefes daha alsın diye kendi nefesimi kesebileceğim o güzel dudaklarının arasından üfledi, benden yitirebileceği kalbimin gitmesi uğruna, verebileceği son nefes...
