Ne kadar zaman geçmişti bilmiyorum ama 1 yıldan az veya fazlaydı. Çocuk çığlıkları devam ediyordu bazılarının sesi kalınlaşmıştı. Duvarlardan konuşarak iletişim kurabiliyorduk . Her ne kadar zor olsa da tırnaklarımızla duvarı kazmayı başarmıştık kusursuz bir planın ardından kaçmıştık da bizi kaçıran adam sanki hiç varolmamış gibi ortadan kaybolmuştu. Ama bir taşın altından hiç beklemediğimiz bir anda çıkacağı ortadaydı. Belli ki güçlenip geri gelecekti kurtardığım dört çocuğu tanıtayım
ELİF :Girişkenliğiyle kalabalık ortamlarda hiç zorluk çekmeyeceğimiz belli kendileri galiba 12 yaşında
Arda:Anlattığı şeylere göre sportif bir kişiliği var 13 yaşında. Hızlı koşabilir (kaçarken onayladık) aynı zamanda güçlüdür kaçabilmemiz de en büyük rolü olan da o zaten.
Sude: Kendisi tam bir internet bağlantısı bizi kaçıran kişinin telefonuna ( 1 hafta önce büyük şansla bulduğumuz telefola) adamın telefonuna saçma sapan şeyler gönderdi ve kaçarken adamın dikkati dağıldı, kendileri 12 yaşında.
Demir : Müzik kulağı var ufak bir fısıltıda insanları duyabilir, ayak seslerinden insanları tanıyabilir ve 14,5 yaşındadır.
Ve ben İrem: Oyunculuk ve yazarlık yeteneğimle kaçarken hem hala içerideymiş gibi çığlık atıp, hem de kafamdan ne yapacağımızı düşünüyordum. Gevşek ilmekleri bulup çözerim. 15 yaşındayım.
Ve sonunda dışarıdaydık . Güneşten kamaşan gözlerimizle etrafa bakıyorduk.
Birşeyler yapmalıydık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Ses
Hành độngİrem kaçırılmasının ardından en kötü ve çaresiz anlarında edindiği arkadaşlarıyla birlikte garip şeylerin üzücü sonuçlarıyla farkına varırlar Evet cancaz okurlarım, bu kitap kuzenimin eseridir, sadece hatalı yerleri düzenlemekle sorunluyum.
