Hiçliğin Ortası

10 0 0
                                    

Şok, üzüntü, heyecan ve mutlulukla ne yaşadığımı anlamamıştım . Ne yani o gerçekten abim miydi ? Şizofrenlik belirtisi miydi acaba bu ?  Hemen abimin yanına koşmuştum ve sarılmıştım . Beni tanımamış olucak ki " Dikkat etseniz olmaz mıydı yani hanımefendi!" Dedi bende " Abi beni tanımadın mı?" Deyip yanağından öptüm. Abim anırır bir biçimde " NEĞH" dedi

ve yine konuşmaya başladık:

Abi=Ab

İrem: A-ab-abi s-se-sen AAAAAAaaaaağğh

Ab: İ-irem A-ayık sen misin?

İrem:Eveğt beniğm abi benim

Ab: öhöm öhöm bu güzel kadına kendimi tanıtayım ben Atlas 20 yaşındayım .

İrem: Çok açıklayıcı oldu abimm de sen neden buradasın ?

Atlas: Sen eve gelmeyince annemle babam da... Puhhaah

İrem:Pöh be abi abart abart gerçekten ne oldu

Atlas: Sevgilim çağırdı ama kendileri gelmedi

İrem: oo sevgili yapmışız

Atlas: Sen neden buradasın?

İrem: Arkadaşım yaralandı... ALLAH BELANI VERSİN ABİ ÇOCUĞU ACİLDE UNUTTUM

__________________------------_____GEÇTİ KIZ İŞTE__--

Demir uyurken herzaman ki gibi sayıklıyordu

Demir: İrem'im ... Ne olur ... Gitme ... L- lütfen

Canım yanmıştı galiba beni seviyordu abimle kısa bir süre bakıştık. Sonrasında Demir sıçrayarak uyandı . Bana baktı , gözleriyle beni süzdü sonra aniden ayağa kalkıp bana sarıldı. Bende ona karşılık verdim . Demir oturduğu koltuğa tam yeniden oturacak ken bayıldı ve kafasını duvara vurdu. Kafası kanamaya başladı. Bende bir çığlık kopardım " Ağğğğğhh"...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 17, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Son SesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin